τα κάναμε σαλάτα?... ή...

 Για να φτιάξεις μια νόστιμη σαλάτα  χρειάζεσαι,

 ένα συνετό για την επιλογή των υλικών,

ένα γενναιόδωρο για το λάδι,

ένα φιλόσοφο στήν επιλογή των μπαχαρικών,



έναν τσιγκούνη
στο ξύδι

ΚΑΙ




 έναν τρελό να την ανακατέψει......  

smile !!

 





Το ελιξήριο σε κάθε δηλητήριο είναι ένα μεγάλο χαμόγελο............
                 κι ας άρχισε να νυχτώνει νωρίς............

... υπάρχουν άνθρωποι...

    Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν....τον πόνο τους μονάχοι.........
κι είναι αυτοί που πόνεσαν πραγματικά κι όχι επιδερμικά. Ο πόνος σε όλες του τις αποχρώσεις ,σωματικός ή ψυχικός αφήνει ίχνη,σημάδια ,ουλές. Και είναι η ψυχή του χαραχτήρα που τον μεταφράζει ανάλογα. ..........
     Οι περισσότεροι αν όχι όλοι χρησιμοποιούν τις ίδιες εκφράσεις....
..." ξέρω πως είναι ,το έζησα,πόνεσα,αλλιώς δεν θα μιλούσα έτσι......" και μοιρολατρούν,μοιρολογούν και για ρεφρέν μοιράζουν αφορισμούς......
....στο τέλος ανακαλύπτεις πως ο πόνος τους ήταν μια γρατζουνιά......

   κι  είναι κι αυτοί που ,ο πόνος μπορεί να μην τους σκότωσε,να μην τους έκανε δυνατότερους ,να μην τους έκανε ούτε καν καλύτερους,σίγουρα όμως δεν έγιναν χειρότεροι............... ίσως να σκληραγώγησαν την ευαισθησία τους , να σκλήρυναν την ειλικρίνεια , να έπαψαν να ωραιοποιούν τις δικαιολογίες κι όταν αποφασίζουν να πούνε τα πράγματα με το όνομά τους ,τα ονοματίζουν ένα προς  ένα....
..........όχι δεν είναι θυμός,ούτε κακία,σίγουρα όχι απελπισία....
       
Υπάρχει μόνο ένας τρόπος να το καταλάβεις.
Να μπεις ,έστω για λίγο,στα παπούτσια τους......
....μπορείς???

πρέπει να ξέρεις όμως ,πως , ο πόνος δεν μοιράζεται....
τον ζεις , τον αντέχεις , τον περνάς , τον ξεπερνάς, μονάχος......
.....μπορείς ???

μη μου λες ,...ναι ,μπορώ....
... δεν μπορείς...
 πόνος κατά παραγγελία δεν υπάρχει.... ούτε καν γρατζουνιά....



        

..ο Αύγουστος της μελαγχολίας...

...κι έτσι απότομα και χωρίς καμιά προειδοποίηση μες την απόλυτη ησυχία της ηρεμίας, μαζί με την εκπνοή της τελευταίας ανάσας νιώθεις ένα σφίξιμο στην ψυχή κι ένα πετάρισμα στα πνευμόνια ,σαν κάτι να σου στερεί τον αέρα,να καταπίνει το οξυγόνο σου,κι ύστερα αυτός ο πόνος,εκεί στη μέση του διαφράγματος,σα να σφίγγει μια τανάλια την ψυχή σου..κι ο πόνος δεν απλώνει ,μένει εκεί σταθερά κι έντονος,κρατάει όσο το ανοιγόκλεισμα του ματιού....μα την αλήθεια, όμως, μοιάζει αιώνας η στιγμή...μα αυτό που πονάει περισσότερο είναι πως ξέρεις ... δεν είναι έρωτας που φτερουγίζει ,αλλά οι αναμνήσεις που ξυπνούν...λησμονημένες στιγμές που έρχονται να σου θυμίσουν πως έπρεπε να φύγεις πιο νωρίς...

...άντε γεια λοιπόν...

....μου είπες μέσα σ ολα,

".....ασε εσυ ούτε το συμφέρον σου δεν ξέρεις....."

                            Ίσως να ναι κι έτσι...


Άφησα το συμφέρον μου στα χέρια σου και μου το χρεωσες
Άφησα τη ζωή μου στα χέρια σου και την έβαλες στην αναμονή
Άφησα την ψυχή μου στα χέρια σου και την πουλησες......
Άφησα περιθώρια και ξεπέρασες τα όρια....


.................................Άντε γεια λοιπόν..................
                               
                                       και................
...

...μαμά..!!... μ' ακούς ???.....

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” – Οδυσσέας Ελύτης

 “O θυμός της μάνας είναι σαν το ανοιξιάτικο χιόνι: πέφτει πολύ αλλά λιώνει γρήγορα” – ρώσικη παροιμία

μαμά....είναι η πρώτη λέξη που μαθαίνεις αλλά, είναι και  μια από τις  λέξεις  που κάποια στιγμή  διαγράφεται από το λεξιλόγιό σου.....

μπορείς να την φωνάξεις,όσο δυνατά μπορείς...όσες φορές θέλεις..
και κάθε φορά θα γυρίζουν πολλά κεφάλια να σε δούν

μα κανένα στόμα δεν θα σου απαντήσει....

μαμά...μ'ακούς??????  

                                                                      
  και μιά άλλη μάννα........
                      ...........Ελλάδα,μάννα
                                  του καημού............

..χαίρω πολύ ... !

Σ' ένα Θεσσαλονικιώτικο ,ενημερωτικό site το  Thessaloniki arts and culture ,διαβάζω,

... "Ο τηλεφωνικός κατάλογος μίλησε:...", το προσπερνώ,αλλά αναρωτιέμαι ,....

"..τι 'ναι αυτό πάλι ??? μας τέλειωσαν οι ηχογραφημένες συνομιλίες ( Μπαλτάκου- Κασιδιάρη) και το ρίξαμε στις κρυπτογραφημένες συνομιλίες μέσω  τηλεφωνικού καταλόγου ??? εεεεε συγγνώμη δηλαδή αλλά γιατί όχι εεεεεε???γιατί ?δεν γίνεται?.....Τόσα γίνανε που δεν υπήρχε περίπτωση να γίνουν,γιατί όχι κι αυτό...!!! 

Ρε  μπας και έδωσε ο κατάλογος το στίγμα του boeing ....λέεεεεες !!! για κάτσε να διαβάσω τι "είπε" ο τηλεφωνικός κατάλογος...."

Ο τηλεφωνικός κατάλογος μίλησε: 

 ονόματα αλλά και επίθετα που βρέθηκαν σε τηλεφωνικούς καταλόγους και δημιουργούν μάλλον… αξιοσημείωτους συνδυασμούς:

 Ακίνδυνος Αλβανός,                                                         

 Σουλτάνα Κουτσουκλανιότογλου,

 Τίμιος Τέλειος, 

Κάρολος Φρίκης, 

Βρασίδας Βρυκόλακας,

 Ιππουργός Ξυπόλυτος, 

Κροίση Πετρελαίου, 

Πέτσας Καλοψημένος,

 Αριστομένης Φάλαινας,

 Ολυμπία Φάρσαλα,

 Ολυμπία Τρίκαλα, 

Σεβαστή Φέτα,

 Πύργος Ηλίας,

 Κλεοπάτρα Κοκαλιάρογλου, 

Περσεφόνη Τρομπέτα, 

Λητώ Βρακάκη,

 Ευλογέτα Τσουτσούνη, 

Πόθος Καρπός,

 Λέλα Τρέλα, 

Ζήσης Γεράσης, 

Αντωνία Χατζηρούφα,

 Αριστοτέλης Ξεσφυγγούλης,

 Ηλίας Σφίγγης, 

Αριστοκράτης Ξεσφίγγης,

 Ελπιδοφόρος Προσπαθόπουλος, 

Φανούριος Μπινές, 

Ακριβή Γουρούνα, 

Ροδόλφος Παπιομύτογλου,

 Άννα Γούλα,

 Χαριτωμένη Ταράτσα, 

Αμανάτιος Βελόνας, 

Αριστοτέλης Βερίκοκος,

 Σαριμπάλα Ζωγραφίνα,

 Παγώνα Σίγουρα,

 Αρσινόη Σουβλάκη, 

Ανθούλα Καπνιστή, 

Παρασκευή Μεσημέρη , 

Παρθένα Τσιμπούκα, 

Μάρτης Απρίλης, 

Ζαμπέτα Φέτα, 

Βούτα Κασσιανή, 

Παρθένα Γαμίδου, 

Ροδάμανθυς Φουκαράς, 

Διαλεχτή Κατσίκα,

 Γουλιέλμος Στέλιος.

............................................ θα μπορούσα να συμπληρώσω κάνα δυο ακόμα,της επικαιρότητος....

...τύπτει ή ου τύπτει...???

 ....διάβαζα πρόσφατα μια ανάρτηση στο e.fungus σχετική με φράσεις που, συνηθίζουμε να λέμε συνήθως λάθος.....(!!!??!!!)

διαβάζω λοιπόν.....
"Ον ου τύπτει λόγος,ουδέ ράβδος.."

.....ουδέ ράβδος ...??????
κοίτα να δεις που τό'ξερα στραβά......ουδέ ράβδος ..??? αποκλείεται,αποκλείεται...πως βγήκε από τον Παράδεισο τότε ???...δεν μπορεί δεν μπορεί....

....το 'ψαξα.... κι όμως μπορεί...ετούτο είναι το σωστό....
"....ουδέ ράβδος." τελεία και παύλα και όχι αυτό που συνήθως λέμε...
"εκεί που δεν πίπτει λόγος,πίπτει ράβδος"..
και φυσικά σημαίνει πως αυτός που δεν παίρνει από λόγια, θα πάρει τη ράβδο και θα την σπάσει...
οπότε τσάμπα κόπος τσάμπα λόγια....!

μάλισταααα!..!.......τώρα ????
ένιωθα μια σιγουριά βρε αδερφέ,έλεγα αν δεν πιάσει το μπίρι μπίρι,θα πέσει καρπαζιά κι ελύθει το θέμα...( δεν ορκίζομαι κιόλας...αλλά..)
Εντάξει δε λέω να πω και να κάνω το σωστό και ουδεμία αντίρρηση έχω,και σοβαρά μιλώντας, εννοείτε πως   κατά της βίας και της χειροδικίας είμαι,.....αλλά από την άλλη,η άλλη (φράση) έχει μεγαλύτερη πειθώ,...εκείνο το πίπτει ράβδος,ββρε παιδάκι μου,έχει ένα εκτόπισμα,όπως και να το δεις.....
Κατ' αρχάς δεν χρειαζόταν να την αναφέρεις καν...(τη φράση)...
μισόκλεινες τα μάτια,έγερνες το κεφάλι ελαφρώς προς τα κάτω,δεν κοιτούσες ποτέ τον άλλο στα μάτια κι άρχιζες το μπίρι μπίρι....κι έτσι είναι τα πράγματα κι αλλιώς έχει η κατάσταση κι είναι ο μόνος δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε και πρέπει να γίνουν αυτά και μόνον αυτά τα βήματα,διότι τότε και μόνον τότε οι εταίροι και αι εταίραι(!!??!),θα μας θεωρήσουν ικανούς να βαδίσουμε πλάι-πλάι(??) κι αντάμα...(...τσάμπα η περπατόπιτα μάννα τσάμπα,οι εταίροι δεν το' χουν το έθιμο..)....
ειδάλλως..(εδώ είναι το εκτόπισμα που λέγαμε παραπάνω,στο ειδάλλως)......θα' ρθει η δραχμή....εεεεε συγνώμη ,θα πέσει ράβδος ήθελα να πω....
και..και...νάτο...νάτοοο(χωρίς συνδικάτο)....αρχίζεις να νιώθεις μιαν ανατριχίλα να πλανάται στην ατμόσφαιρα,τα κρύα,φοβισμένα βλέμματα των ακροατών στο πάτωμα καρφιά κι οι ψίθυροι να μεγαλώνουν σαν σκιές τ'απομεσήμερου.....θα' ρθει η δραχμήηηη....αλί και τρις αλίιιι......
...και μετά ξύπνησες ....
 είδες όμως ???? ...τα'παιξες με το ...ειδάλλως... στο' πα,έχει άλλο εκτόπισμα....!
μόλις τ' άκουσες  κουνήθηκες από την θέση σου κι έφτυσες στον κόρφο σου....

όμως ηρέμησε ,κούλαρε και κάλμα....μη φοβού δεν πίπτει,ου τύπτει...τίποτις σι λέω...ούτε η φορολογία,ούτε η κυβέρνησης,ούτε η πίεση, ούτε το ζάχαρον....τίπουτις...!
ουδέ ράβδος λέει...ουδέ λόγος,ουδέ δράχμας ,ουδε γιούρος......!!!!!...γιούρος ...γιούρος...όχι γύρος ,γύρος!!!!(πάλι το νου σου στο φαΐ...)....!!!!
...τεσπα....!!
..μια πίτα διπλό σουβλάκι με απ'όλα....τον γύρο τον αφήνω σε σας.... και καλή μας όρεξη...!!..

....28 ...οχι...

......Το αίσθημα της Πατρίδας πρέπει να είναι λιγομίλητο και συγκρατημένο, χωρίς κούνημα των χεριών και χωρίς το ξεπέταγμα μπροστά απ' όλους. .....

Το αίσθημα της Πατρίδας είναι μια Μεγάλη Ζεστή Σιωπή !

Ρόζανοφ Β.

.....τα πιο ωραία.....!

...(διαφήμιση)...."τα πιο όμορφα πράγματα δεν είναι πράγματα..."
............................................................................................................
και κουνάμε όλοι συγκαταβατικά το κεφάλι...
και κοίτα να δεις που ξεχάσαμε τα αυτονόητα....
και κοίτα να δεις που πρέπει να μας το θυμίσει ...μια διαφήμιση.....
γιατί απλά το ξεχάσαμε .η μάλλον γιατί το καλύψαμε με πράγματα.............
..........................................................
κι αράζεις σε μια ξύλινη του σκηνοθέτη πολυθρόνα ψιλοξεθωριασμένη,
βολεύεις στα μπράτσα της τα χέρια σου,
τεντώνεις και σπρώχνεις προς τα πίσω κι επάνω ευθεία την πλάτη σου στην πλάτη της,
κουλουριάζεσαι και ξανά αφήνεσαι,χαλαρώνεις,πιέζεις,
βρίσκεις τη σωστή θέση και σηκώνεις το κεφάλι,
ανασαίνεις βαθιά κι οι μυρωδιές και χρώματα του Οκτώβρη να κατεβαίνουν μέχρι τον αφαλό σου,
κλείνεις τα μάτια κι αφήνεις τον ήλιο να σε ζεστάνει.....
...Υπέροχη αίσθηση... !!!!!!
...ηρεμίας κι ανακούφισης.....
στο πεζοδρόμιο σε κάποιο καφέ μιας γειτονιάς που δεν έχει σχέση ,
με τα in...out...must...κι ότι άλλο ..ντεμεκ της μόδας......
.................................................................................
.."γεια σου μπουμπού !!! τι κάνεις..???"

...."..μαζεύω ήλιο...κάτσε...!"....

...βράχος ή νησί..??

.....κι αναρωτιέμαι,
πού πάνε λάθος και στραβά τα όνειρα ?
.....κι αναρωτιέμαι,
αν το αδύνατο είναι πιθανό...!
....κι αναρωτιέμαι,
αν η ζωή είναι μπροστά,
τότε γιατί πίσω κοιτάω...?
....κι αναρωτιέμαι,
με τί  μοιάζει ο πόνος μιας ανεκπλήρωτης ζωής ...?

.....κι όταν ξεχνιέμαι κι απ' την λύπη ξεμακραίνω,
τότε το βλέπω καθαρά,
είναι αδύνατο τα όνειρα στραβά και λάθος να 'ναι..
και φυσικά είναι πιθανό η ζωή μπροστά μου να' ναι
πίσω κοιτώ τις αναμνήσεις ψάχνοντας τον πόνο να ζυγίσω
με άλλες χαρές τις πίκρες του να σβήσω....

κι αναρωτιέμαι,
...βράχος ή νησί...???
.............οκ...................οκ......................πάρταλλιώς το θέμα τώρα.......
.................βράχος ή νησί ?????

...................βραχονησίδα......νταξξξξξ !!!!!!!
                                    έτσι είναι η ζωή.....γεμάτη αντιθέσεις και συμπλέγματα.....!