....Με οδηγό τον άνεμο σας στέλνω περιστέρι,όπου και νά'στε να σας βρεί και τις ευχές να φέρει......
...πάμπλουτοι να'στε στις χαρές και πάμφτωχοι στον πόνο....

Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

......ζητείται ...τίτλος.....τέλους ...

...........................................Πόσες φορές σου ζήτησα να θυμηθείς τις μυρωδιές!?..
 Της βρεγμένης γης..
 της κανέλας και του γαρύφαλλου...
 το τσούξιμο στα ρουθούνια απ' τη μυρωδιά της βανίλιας...
τα ψημένα κάστανα και τις πορτοκαλόφλουδες στη σόμπα....

Αυτά είναι τ' αρώματα που ξέχασες. Αυτά είναι η εσάνς της ζωής.!!!!

........Πόσες φορές σου ζήτησα να σταματήσεις για λίγο να τρέχεις και να πάρεις μια βαθιά ανάσα..
Η ανάσα είναι η τέχνη της καρδιάς....
 Σ' ανεβάζει και σ' αναγκάζει να κοιτάξεις ψηλά....

 Πες μου πόσες ανάσες έστειλες στον ουρανό, πόσες φορές κοίταξες τ' αστέρια..??

 Δεν σου ζήτησα να τα μετρήσεις. Μονάχα να τα δεις!...

 Έτσι για να' χει απόθεμα από φως η ψυχή σου. ...

Τότε θα δεις, δεν θα φοβάσαι τα σκοτάδια που φέρνουν οι βαριές οι ώρες. ....

Μια ανάσα φως και θα σκορπίζει το κακό.....

Πόσες φορές σου ζήτησα να μην τινάξεις το χιόνι απ' το παλτό σου!
Άστο να μπει στο σπίτι σου. Είναι η άχνη των θεών...
 Όσο γλυκά λιώνει στο στόμα σου έτσι γλυκά και αθόρυβα θα λιώσει κι αυτό. ....
Έτσι είναι όλα τα μεγάλα,..... αθόρυβα......

Απ' τον βουβό τον πόνο, τον πιο μεγάλο, μέχρι τα δάκρυα της χαράς, της πιο μεγάλης, βουβά κι αυτά κι αθόρυβα... Πόσες φορές σου ζήτησα να τα νιώσεις!?...

.. Μα εσύ έψαχνες τις μεγάλες λέξεις, τις πομπώδεις χειρονομίες, τις ακριβές συσκευασίες.....
Στο' πα παλιά στο λέω και τώρα..
Nα δίνεις αξία στα πράγματα όχι γι' αυτό που κοστίζουν, αλλά, γι' αυτό που σημαίνουν....

Κι αν μετρήσεις σωστά αυτή τη φορά θα δεις πως όλα τα μεγάλα και τα δυνατά βγαίνουν από μικρές λέξεις....


Αγάπη-Πόνος-Δάκρυ-Γέλιο-Χαρά-Ήλιος-Φως-Θεός-Γη-Μάνα-Παιδί,Μπαμπάς,ακόμα και το Σύμπαν..  Είδες? Είναι λέξεις μικρές. Όλες μαζί είναι Ζωή......

 Είναι μικρή μα έχει πολλά να δώσει.......

... κάθε χρόνο,δίνει ένα δώρο....
έναν καινούργιο...ολοκαίνουργιο .....χρόνο...
ξανά και ξανά...κάθε χρόνο,την ίδια ώρα, την ίδια μέρα....
στον παραδίδει μ' εμπιστοσύνη.....για να τον χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις...
για να διορθώσεις αυτά που δεν πρόλαβες...
για να πετύχεις αυτά που θέλεις...
να θυμηθείς αυτά που ξέχασες....
να βρεις ..χρόνο ...
 να μιλήσεις  , να τραγουδήσεις , να κλάψεις , να χορέψεις , να γελάσεις , ....
να νοιώσεις....!!
να μαλώσεις , να θυμώσεις , ν'αγκαλιάσεις , να χαϊδέψεις , να γκρινιάξεις ,....
να νοιώσεις....!!
να παλέψεις , να πονέσεις , να νικήσεις και να νικηθείς , ν'αναστενάξεις ,  να διδαχθείς ,....
να νοιώσεις...!!
ν`αφήσεις τα προσχήματα , να τηρήσεις υποσχέσεις , ....
να προδοθείς , ν`αγωνιστείς να μη προδώσεις , ....
να χάσεις φίλους , να βρείς καινούργιους , ...
ν`ακούσεις την μοναξιά σου , την μοναξιά των άλλων ,...
να νοιώσεις πως λυγίζεις , μα να πεισμώσεις να μη ραγίσεις , .....
και μια ανάσα πριν το τέλος....
 να σηκώσεις το κεφάλι και ν' αρχίσεις απ' την αρχή.....


.....Πόσες φορές το ζήτησα...????
 Μα δεν με πίστεψες ,  δεν μ' εμπιστεύτηκες...
 Όσες φορές στο ζήτησα, αν τις μετρήσεις όλες, είναι οι μέρες που'φυγαν,τα χρόνια που χάθηκαν,οι στιγμές που λησμονήθηκαν, ανάσες που πνίγηκαν....

Όσες φορές το ζήτησα..........
 άλλες τόσες θα το ζητήσω.... μα ακόμα πιο πολλές θα το ευχηθώ.....

Νά'χεις τις μυρωδιές της Άνοιξης στην κούπα του καφέ σου,
 τα μεσημέρια σου αύρα θαλασσινή,
 τ'απόγευμα, του Φθινοπώρου χρώματα να παίζουν στη ματιά σου και οι βραδιές σου ξάστερες και λυτρωτικές! !
Να ζεις το χρόνο σ'όλες τις ταχύτητές του.!
 Να ανασαίνεις σ'όλους τους ρυθμούς.
 Να βλέπεις όλα τα χρώματα της μέρας...
 Ν'ακούς όλες τις αποχρώσεις των ήχων....
 Να γεύεσαι όλα τα συναισθήματα....
 Ν'ακουμπάς σ'όλα τα χάδια της ζωής.... Γιατί.....
.......Ζωή μισή δεν θέλω πια να ζεις........
...Ναι! Τραγούδα το, όχι μισό, ολόκληρο. Τραγούδα το και φέτος και του χρόνου. ...

Ίσως εδώ να είναι η διαφορά.!............ 

Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2012

...λίγο πριν το ...τέλος....

............................αναπόλησης συνέχεια και έχουμε και λέμε....





Έρχονται οι μέρες που νοιαζόμαστε και οραματιζόμαστε..

βάζουμε σκούφο στη θλίψη,

τυλίγουμε με μάλλινο κασκόλ τις "κακιούλες" μας

φοράμε γάντια και κάνουμε ζεστές χειραψίες..............

ευχόμαστε να πάνε όλα καλά,να'ναι αλλιώτικος ο επόμενος χρόνος.....

Πόσο μπορεί να διαφέρει όμως ο φετεινός χρόνος απ'τον επόμενο! ???
Ποια η διαφορά του απ'τον προηγούμενο!!???
 Ίσως καμιά, ίσως όμως και πολλές....
 Ίσως δεν τον μετρήσαμε τον χρόνο μας σωστά...
 Ίσως πάλι να θεωρήσαμε δεδομένο πως κάθε χρόνος θά'ναι ίδιος με τον επόμενο....
 Ίσως γιατί σκεφτόμαστε και πράττουμε το ίδιο όπως κάθε μέρα του κάθε χρόνου....
 Ίσως γιατί φοβόμαστε μην αλλάξει κάτι, έστω κι αν αυτό το κάτι δεν είναι αυτό που ουσιαστικά θα θέλαμε να είναι....
 Ίσως γιατί ξεχάσαμε να θέλουμε...
 Ίσως πάλι γιατί απλώς διαγράψαμε τον εαυτό μας και  τον τοποθετήσαμε μέσα στους άλλους, ανάμεσα από τους άλλους και γύρω από αυτούς....
 Αφεθήκαμε να ζούμε μέσα απο τις ζωές των άλλων.....
                            Ξεχάσαμε??? ...Ίσως......Ίσως...
                                              Όμως
                           Υπάρχει  ακόμα χρόνος....θυμήσου......

Υπάρχει ακόμα χρόνος δεν ήρθε δα.... και το τέλος του κόσμου......!!!!!
....κι ας έχει ο μήνας 21...άσε τι λενε,θα αργήσει....γι αυτό άσε τις δικαιολογίες ...

θυμήσου οτι άφησες να ξεχαστεί.....
βγάλε τα γάντια και άσε τα χέρια σου να νοιώσουν τη ζέστη μιας χειραψίας..
ξετύλιξε το κασκόλ απ'την ψυχή σου κι άστηνε ελεύθερη ,αυτή ξέρει που θα σε οδηγήσει...
πέτα το σκούφο και το μυαλό θα σε ταξιδέψει.....

                          .........Πόσες φορές στο ζήτησα...........!!!!!

Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου 2012

...remember...

...........αναδημοσιεύοντας... συμπληρώνοντας....αναπολώ....

............Σε στιγμές ηρεμίας,απολαμβάνοντας τον καφέ σου,
οι σκέψεις κόβουν ταχύτητα και μονοδρομούν....
Φτάσανε και τα Χριστούγεννα!!!!!
και να σκεφτείς ,πως ακόμα τριγυρνούν  στο σπίτι κάνα δυο καλοκαιρινά μπλουζάκια!!!!....

Ανάβεις τσιγάρο,χαμογελάς στον εαυτό σου ειρωνικά,φυσάς τον καπνό και μέσα στα δαχτυλίδια του,οι σκέψεις μακραίνουν και οι μέρες μικραίνουν....
....γρήγορα περνάει ο καιρός...
τόσο γρήγορα, που η ζωή μοιάζει να κύλησε σαν αστραπή στα σύννεφα ....

Γουλιά-γουλιά,τελειώνει ο καφές,προλαβαίνεις όμως να θυμηθείς ......
Κρατάς με τα δυο σου χέρια το φλιτζάνι,σκύβεις και βλέπεις να καθρεφτίζονται δυο μάτια τρομαγμένα....
...κι αν δεν υπάρχει  κάτι για να θυμηθώ.. ???....
.... Αποκλείεται,δεν μπορεί...όλο και κάτι θα υπάρχει...ψάξε...
αλλά ακόμα κι αν φτάσεις στον πάτο του σεντουκιού και δεν βρεις έστω κάτι μικρό,
τότε και πάλι μη φοβάσαι...
..ξέλυσε τους κόμπους της καρδιάς σου κι αμέσως θα σηκώσει την άγκυρα ο νους και θα σε ταξιδέψει.......
...Είδες !!! ...εδώ είναι και σε περιμένουν, φωτεινές στιγμές της ζωή σου,όλες είναι εδώ,...
ποτέ δεν σ' άφησαν....ψάξε,θα βρεις κι άλλες...

Σκοτείνιασε,τα φώτα στους δρόμους άναψαν,το κρύο έσφιξε,
η καύτρα του τσιγάρου φαντάζει πιο κόκκινη,μια τελευταία ρουφηξιά και τέλειωσε,το ίδιο κι ο χρόνος,ένα τσιγάρο δρόμος.....

Θολώνω το τζάμι με την ανάσα και γράφω  μήνυμα στον κόσμο έξω......

....θυμηθείτε.......



 

Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2012

..δεκέμβρης ξανά...!

Δεκέμβρης ξανά..............................
......και όπως κάθε Δεκέμβρη εύχομαι.....αναδημοσιεύοντας  αποσμασματικά τις ευχές της πρώτης ανάρτησης...κάνω ένα βήμα πίσω , για να ξανα αρχίσω απ'την αρχή ..........................................













Φτάσαμε και πάλι πολύ κοντά στο τέλος.Κι όπως κάθε χρόνο, περίπου την ίδια εποχή, προσπαθώ να σας βρω. Στην πορεία κάποιοι χάθηκαν, κάποιοι ξέφυγαν για λίγο αλλά ακόμα βρίσκονται τριγύρω, κάποιοι άλλοι έγιναν πιο απαραίτητοι και σταθεροί και κάποιοι μπαίνουν για πρώτη φορά σε αυτόν τον κύκλο.
Κάθε χρόνο λοιπόν, περίπου την ίδια εποχή, προσπαθώ να σας ξαναβρώ, περίπου την ίδια ώρα, σαν να πίνουμε παρέα έναν καφέ, ένα ποτηράκι κρασί, ένα τσιγάρο και φύγαμε.

Τέλος χρόνου...περίπου... κι εδώ είναι η διαφορά στο '' περίπου ". Όταν έρθει το τέλος δεν προλαβαίνεις να το δεις, είσαι ήδη αλλού. Πατάς ήδη στο επόμενο ενώ όταν βρίσκεσαι στο περίπου, εκεί το βλέπεις νά'ρχεται το ζεις πιο έντονα και ώρες-ώρες νιώθεις σαν να μή κυλάει η στιγμή, σαν να βρίσκεται ο χρόνος σε αργή κίνηση, ενώ εσύ βιάζεσαι, όπως πάντα. ...
Πριν έρθει λοιπόν αυτή η στιγμή που είναι συγχρόνως παρελθόν-παρόν και μέλλον, θέλω για μια στιγμή, να σκεφτείς, να αναπολήσεις , να θυμηθείς ....................................................................................................................

Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012

..η ζωή είναι ...για μπάτσες.!!

Πήραμε τη ζωή μας λάθος ...λέει το άσμα...
και
η ζωή είναι μικρή...λέει...το απόσπασμα,
του κάθε αποφθέγματος που ξεκινάει με τη λέξη ζωή...
 
και 'γω σκέφτομαι και λέω,περισσότερο μονολογώ θα'λεγα,......
 
 
 
 
 
...καλά βρε ντουγάνι  ..!!!! ,
τί περίμενες απο ένα μικρό παιδί!!!!
 να μην κάνει λάθος????
αφού είναι μικρή η ζωή.....
γιατί δεν περίμενες να μεγαλώσει..????

 


Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

...ζωή είναι το όνομά της...

 
 
.......τον αητό τον σκοτώνουν απο σαϊτες που φτιάχνουν απο τα φτερά του...
και η ψυχή σκοτώνεται απο τις αρετές που τις αφήνει να γίνουν λάθη και αδυναμίες.....
 
......οι συμβουλές είναι λόγια,τα λόγια πριν γίνουν συμβουλές
πρέπει να ακουμπούν στις πράξεις.....
 
...την λένε ζωή...... πιάσ'την απ'το χέρι να μεγαλώσετε μαζί....
την λένε ζωή..... μην τη φοβάσαι.... 

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

..παράδεισος και κόλαση.....

Ένας αρχαίος κινέζικος θρύλος λέει......

 Κάποιος μαθητής ρώτησε τον σοφό δάσκαλο του:
«Ποια είναι η διαφορά ανάμεσα στον
Παράδεισο και στην Κόλαση;»
Ο δάσκαλος του απάντησε:
«Πολύ μικρή κι ωστόσο, έχει μεγάλες συνέπειες. Έλα να σου δείξω την Κόλαση».
Μπήκαν σε ένα δωμάτιο, όπου μια ομάδα ανθρώπων καθόταν γύρω από μια μεγάλη χύτρα με ρύζι. Όλοι ήταν πεινασμένοι και απελπισμένοι, καθένας είχε από ένα κουτάλι που το κρατούσε από την άκρη με προσοχή κι έφτανε ως τη χύτρα. Κάθε κουτάλι, όμως, είχε τόσο μακρύ χερούλι, που δεν μπορούσαν να το φέρουν στο στόμα.
Η απελπισία και η ταλαιπωρία ήταν φοβερή.
«Έλα» είπε ο δάσκαλος λίγο μετά.
«Τώρα θα σου δείξω τον Παράδεισο».
Μπήκαν σε ένα άλλο δωμάτιο, πανομοιότυπο με το πρώτο. Υπήρχε η ίδια χύτρα του ρυζιού, η ομάδα ανθρώπων, τα ίδια μακριά κουτάλια, όμως εκεί όλοι ήταν ευτυχισμένοι και χορτάτοι.
«Δεν καταλαβαίνω» είπε ο μαθητής.

 «Γιατί είναι τόσο ευτυχισμένοι εδώ, ενώ στο άλλο δωμάτιο είναι τόσο δυστυχισμένοι, τη στιγμή που όλα είναι ίδια;»
«Δεν το κατάλαβες;», χαμογέλασε ο δάσκαλος.
«Καθώς τα κουτάλια έχουν μακριά χερούλια και δεν μπορούν να φέρνουν το φαγητό στο στόμα τους, εδώ έμαθαν όλοι να ταΐζουν ο ένας τον άλλον........

Κυριακή 12 Αυγούστου 2012

...ματώνουνε οι δρόμοι που περνάς......

..Μπορείς να νοιώσεις καλά,... εκεί που όλα γίνονται κομμάτια..???
..Μπορείς να δώσεις φτερά ,...εκεί που όλα πνίγονται στην απελπισία..??
..Μπορείς να γελάς με την ψυχή σου,... εκεί που η καρδιά δακρύζει..??
..Μπορείς να μείνεις στη χαρά, ...εκεί που τα λόγια πικραμμένα μιλούν..??
..Μπορείς τα βράδυα σου να πάρεις αγκαλιά,...εκεί που οι νύχτες στην μοναξιά παρέδωσαν..??
..Μπορείς να τραγουδίσεις στο σκοπό,...εκεί που τα τέλλια της ψυχής σίγησαν..??
..Μπορείς να βλέπεις ουρανό,... εκεί που σύννεφα τα μάτια έχουν καλύψει..??
..Μπορείς το γκάζι να πατάς,....εκεί που οι δρόμοι ματώνουν..??

Μπορείς..!!!










Μπορείς ,τα κομμάτια να πετάξεις και το γυαλί που ράγισε καινούργιο,ν'αγοράσεις..
Μπορείς,να ξεσκονίσεις τα φτερά,και ακόμα πιο ψηλά θα πετάξουν...
Μπορείς ,με δάκρυα χαράς να λούσεις την καρδιά σου..
Μπορείς, με πικραμύγδαλο λικέρ τα λόγια να κεράσεις και στη χαρά να φτάσεις....
Μπορείς,της μοναξιάς τις νύχτες, με νανουρίσματα να τις χαϊδέψεις...
Μπορείς,εφτά τραγούδια αν θα πεις ,τις χορδές της να αγγίξεις...
Μπορείς,τον άνεμο να πεις τα σύννεφα να διώξει...

Κι όμως μπορείς.....


....ματώνουνε οι δρόμοι που περνάς...
....πατάς το γκάζι κι  όπως πάντα με ξεχνάς....


Πέμπτη 9 Αυγούστου 2012

.....ωραία χρόνια.......

 .....πήγα στα μέρη....



















.......που'ναι τα χρόνια.......















......κλεισμένη η πόρτα και χαμένα τα κλειδιά......





Κυριακή 29 Ιουλίου 2012

..Ελληνική Ολυμπιάδα....ασύγκριτη....

 Ο Παυσανίας είπε...

Ο ΑΝΟΗΤΟΣ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ,

Ο ΑΦΕΛΗΣ ΚΑΙ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΚΑΙ ΞΕΧΝΑ,

Ο ΣΩΦΡΩΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ


 ΞΕΧΝΑ...

Τρίτη 10 Ιουλίου 2012

.....το Πιστεύω του frappe.....

Αφόρητη ζέστη... και πολλαπλασιάζεται η δυσφορία της όταν ακούς και κάποια πράγματα...
......πως να τα χαρακτηρίσω τώρα...
ανήκουστα...απαράδεκτα...ακατονόμαστα..!!! και οτιδήποτε άλλο αρχίζει με στερητικό ααααααααααααα...!!!!!!!!!
και τελειώνει σε σαλταρισμένο..
αααααααααααααααααααααα...!!!!!!
τότε,
αρχίζει και βράζει το τσερβέλο σου ,νιώθεις μια κούραση μια...
 κατάπτωση.....για ότι κατάπτιστο έχεις ακούσει....
μαζεύεις με τις τελευταίες εναπομείνασες δυνάμεις,
τα ερωτηματικά που αιωρούνται πάνω απ' το κεφάλι σου.....
(μου τέλειωσε και το Τέζα,το ήπιε όλο η Τερέζα.. να τα ψεκάσω να ησυχάσω....)
και αποφασίζεις
για να μην κάψεις κι άλλα εγκεφαλικά κύτταρα....
πως...ένας φραπέςςςς  κρύος...παγωμένος....μπούζι...
είναι ικανός να κάνει refresh στον εγκέφαλό σου
να μπορέσει να επεξεργαστεί...τη ρημαδοκατάσταση....
και να τη στείλει στο delete κι ακόμα παραπέρα....
πρέπει να το παραδεχτείτε πως έχει αυτές τις ......
μαγικές ικανότητες......

Με την πρώτη γουλιά,ξελαμπικάρισα και θυμήθηκα ένα mail που είχα λάβει,
και αφορά το αγαπημένο μου ρόφημα....
...δεν ξέρω το ευφάνταστο μυαλό που το έγραψε, εμφανίζεται σε πολλά blogs,στο Youtube...
οπότε δεν ξέρω πού να σας παραπέμψω....sorry
το μόνο που μπορώ να πω είναι ....
στην υγειά του δημιουργού του...Πιστεύω του Φραπέ
στην υγειά αυτού που ανακάλυψε τον Φραπέ...να' ναι καλά...
στην υγειά μας,
κι άλλο κακό να μη μας βρει......!!!????

πάρτε και μερικά παγάκια extra...γι'αυτούς που τον πίνουν αργά....!!!!!!!!!!



Πιστεύω εις έναν φραπέ
 αφρώδη παγοκράτορα
    ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής
      εις στομάχους πάντων ερρημένον.
Και εις ένα αφρόγαλα,λευκόν, πηχτόν
του καφέ συνοδό και λιπογενές
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο..
  milk εκ βοδώς αφρόν αληθινό,εκ μιξερός χτυπηθέντα ου γεννηθέντα
 ομοχρησίμου του φραπέ,δι ου το μάτι ορθάνοιξε.
Τον δι ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέρα εργασίαν 
φυτροθέντα εκ καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ άρρενος εργάτου..
Αγορασθείς εξ εταιρείας και εσυσκευάσθη...
Αγορασθέντα τε υπό ημών
        εντός σακουλίτσης ή κουτίου ή βαζακίου
 και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας, κατά τας πρωινάς.
Και εισέπεσε εντός ποτηρίου
και εζαχαρώθη εκ κουταλίας γλυκού
και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων τους κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος..
 Και εις το ρεύμα το πάγιον
       το χρήσιμον εις το μιξεράκιον το
 το εκ της Δεης εκπαραγόμενο
            το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζώμενον
             ώστε παρασκευάσει παγωμένων
                παγακίων και υδάτων ψυχρών....
Εις μίαν καφετερίαν,
ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν...

Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπολ
προσδοκώ τασάκι καθαρόν
και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.....




                                                                  ΑΜΗΝ.

Τρίτη 3 Ιουλίου 2012

...smile..!!!

....για να αλλάξουμε λίγο διάθεση...!!!!

χαμογελάστε είναι μεταδοτικό....
                                              ξεκαρδιστείτε είναι απολαυστικό...
ονειρευτείτε είναι χαλαρωτικό....
                                           και
               λιγουλάκι  φανταστείτε οτιδήποτε τρελλό...
                                        αλλά μην τρελαίνεστε κιόλας γιατί...

ότι και να γίνει........
                                  .......πάλι θα γελάσω.....
                            
                                       
                                      καλό μήνα !!!

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

...έϊ.....κύριος....???

                                                                                                                                                                                 
                                    
                                                    πόσο κοστίζει μια ψυχή....?
                                                    πόσο ζυγίζει μια ζωή.....??
                                                    πόσο πονάει μια ευχή...??
                                                    πόσο κρατάει μια πληγή..


                         
       πώς ημερώνεις την πνοή...?
   πώς ξημερώνεις στη σιωπή...??
       πώς κανακεύεις την αυγή...??
  πώς νανουρίζεις τη βροχή...??





 σε τί μετράς την μοναξιά...??
 σε ποιά παζάρια ξεπουλάς...??
 σε τι τυλίγεις μια αγκαλιά..??
 σε πόσους ήχους ξεγελάς...??

Τετάρτη 13 Ιουνίου 2012

..στου Μπελαμή....


...κάποιες φορές πρέπει να δίνεις την άδεια στο μυαλό σου,
να ανοίξει την καρδιά σου,
είναι η μόνη που ποτέ,όπου κι αν πας,ότι κι αν είσαι, δεν θα φύγει απο κοντά σου...




    
     
  
        

.........Στου Μπελαμή το ουζερί
         Λόγια πικρά, κορμιά νεκρά
                Βλέμμα σβησμένο
         Ζήση μου ψεύτρα και σκληρή
         Μου 'δειξες δρόμο σκοτεινό
                  Και λαθεμένο.......




Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

..μάθε τέχνη..κι άστηνε...

κυρίες και κύριοι πρέπει να το λάβετε σοβαρά υπ' όψιν και ν' αρχίσετε,πάραυτα μαθήματα πολεμικών τεχνών...
μη γελάτε καθόλου,είναι σοβαρότατο το θέμα...
διότι πού ξέρεις πότε θα σου' ρθει η ξανάστροφη..??
νομίζεις πως θα σου σφυρίξει πρώτα??
Αμ δε!!!! σε γελάσανε...
το σφύριγμα θα το ακούσεις αλλά τότε θα' ναι αργά,πολύ αργά...
...είναι αργά για δάκρυα Στέλλα...
εεε συγνώμη παρασύρθηκα...επανέρχομαι λοιπόν και ...
γι' αυτό,όπως λέει κι η παροιμία......
" των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν"
(πάλι στο φαγητό είναι ο νους μου...απαπαπαπα...έλα συμμαζέψου..έρχεται και καλοκαίρι και δεν θα μπορείς να συμμαζέψεις ασυμμάζευτα...)
sorry ξαναματαεπανέρχομαι και πού είχαμε μείνει??...
Τι έγινε ρε παιδιά...??
Η γαλαρία βλέπω να' χει αντιρρήσεις επί του θέματος....???
Οκ,οκ,δικαίωμά της να έχει και τις αντιρρήσεις της,αρκεί,
να τις συζητήσουμε δημοκρατικά...
...τι στο καλό...
τόσους αιώνες πολιτισμού και Δημοκρατίας κουβαλάμε στην καμπούρα μας..............μια συζήτηση της προκοπής δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε..????!!!
Ωραίαααααα!!! Αρχίζουμε λοιπόν...!!!...
Καλή σας μέραααα..........!!!!!!!!.
.............!!!!!......????????????.........!!!!!.........
Παρακαλώ,παρακαλώ,ένας-ένας.....
Μη μιλάτε όλοι μαζί,ένας-ένας,όλοι θα πάρετε σειρά....
άστο ποτήρι κάτω,χριστιανέ μου,θα μου χαλάσεις την εξάδα...
και το νεράκι ,βρε παιδάκι μου ,άντε όπου να 'ναι το πετάμε!!!!
τι νόμιζες άπλυτη πως ήρθε η κοπέλα..???!!!...
 (είναι και εμφιαλωμένο,έχουμε και λειψυδρία...)

για συμμαζέψου λίγο......μη γίνουμε απο δυό χωριά χωριάτες..!!!!
..................................................
κι έτσι που λέτε...πιαστήκαμε στα χέρια....
Βέβαια,ψέμματα να μην λέω.....
έφαγα δυο τρεις καρπαζιές..μα μου'δωσαν και κάτι ξεγυρισμένες...
άλλο να σας το λέω και άλλο να το βλέπετε....
κι όχι τίποτα άλλο...
που να σφίξουν κι οι ζέστες δηλαδή,όταν στους εικοσιπέντε βαθμούς ανάβουν τοιουτοτρόπως  τα αίματα...που να πιάσουμε και τους σαράντα...!!!!!!
(βαθμούς εννοώ και όχι τους σαράντα κλέφτες ...νταξ???..)

θα βράσει ,θα κοχλάσει η πλάση όλη...

Πέμπτη 31 Μαΐου 2012

..στο παρα πέντε...

κάποτε,λέγαμε.....
.......είμαστε της τελευταίας στιγμής βρε παιδάκι μου...!!!
όλα τ' αφήνουμε στο παραπέντε...

την τελευταία μέρα που έληγαν οι λογαριασμοί τρέχαμε να τους πληρώσουμε και νααααααααα κάτι ουρές στα ταμεία των ταχυδρομείων,των τραπεζών,στη Δεη στον Οτε....
άσε τις εφορίες,αλλουνού παπά ευαγγέλιο.....

Πίναμε τον καφέ μας ρίχνοντας ματιές στο ρολόι...
"έχει ακόμα μια ώρα για να κλείσoυν τα μαγαζιά....
σ' ένα τεταρτάκι φεύγω ...μια χαρά προλαβαίνω...
άλλωστε αν μπω μέσα,σιγά μη με διώξουν....
θα κάνω και τα ψώνια μου με την ησυχία μου....
δεν θα' χει κόσμο και στα ταμεία......σιγά μην κλείσουν τις πόρτες...λεφτά θα πάρουν..."

και στη ουσία.....
εμείς τρέχαμε και αγχωνόμασταν για να προλάβουμε...
και προλαβαίναμε όμως...αυτή είναι η πλάκα....έστω και την τελευταία στιγμή προλαβαίναμε...κι αν ω μη γένοιτο δεν τα καταφέρναμε....το ξέραμε....."θα δώσουν παράταση...."
"δεν υπάρχει περίπτωση σου λέω...θα δώσουν"
έτσι λοιπόν
άλλοτε διακωμοδούσαμε το στριμωξίδι,άλλοτε κάναμε χαβά στις ατέλειωτες ουρές και άλλοτε,συχνότερα,τα βάζαμε με όλους τους υπόλοιπους που είχαν...κοίτα να δεις...!!!!!
την ίδια σκέψη με 'μας......όλοι τώρα βρήκαν να 'ρθούν...
συνεννοημένοι ήμασταν..????
και βγαίνοντας πια,ανασαίναμε βαριά,βαθιά,κοιτάζοντας τον ουρανό,σαν τις κότες όταν πίνουν νερό,
ξεφησούσαμε ρουθουνίζοντας,σταυροκοπιώμασταν τρις,
ξεφορτώναμε  το καροτσάκι του super-market στο πορτ-μπαγκάζ....

......και φορτώναμε γκάζια και μπινελίκια....
για όλους τους άλλους εκτός ημών...
αμήν..

Παρασκευή 18 Μαΐου 2012

......φρούτα εποχής....!!!!!


Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχια και ξανά επειδή η φτώχια θέλει καλοπέραση
έχω μια πολύ καλή συνταγή να προτείνω με φρούτα εποχής....


Τα υλικά που θα χρειαστούμε όπως είπα  είναι της εποχής και βρίσκονται σε όλες τις κουζίνες ,σχεδόν,αν σας λείπει κάτι ζητήστε απ'την γειτόνισσα,δεν υπάρχει περίπτωση να σας αρνηθεί,στην τελική ,δώστε της την συνταγή και μαγειρέψτε παρέα.....λοιπόν,

ΥΛΙΚΑ :
1)  ένα μεγάλο κομμάτι  Προεκλογική περίοδο,
θα το κόψετε στα δύο και θα πάρετε το δεύτερο μέρος
το πρώτο ρίξτε το στην ανακύκλωση

2)  ένα μέρος Πανελλαδικές εξετάσεις,
ξέρω,είναι λίγο δύσκολο στο καθάρισμα αλλά,
καλά είναι να το χρησιμοποιείσετε όλο, να τελειώνει βρε αδερφέ,
αν  μείνει υπάρχει περίπτωση να το ξεχάσετε και να μουχλιάσει...

3)  παίρνετε ,όσα νεύρα και υπομονή σας έμειναν,
πάντα πρέπει να έχετε λίγα στην άκρη,αχρείαστα να'ναι..ποτέ δεν ξες!!!

ΕΚΤΕΛΕΣΗ..
...(ο Χριστός κι η Παναγίτσα καλέ!!!! βάλτε τα όπλα μέσα!!!!τσίτα σας βρίσκω, για να ηρεμήσουμε λίγο...!!!!)
λοιπόν παίρνετε τα νεύρα τα κάνετε κρόσια,τα διπλώνετε και τα βάζετε στην κατάψυξη μέσα σε διάφανη μεμβράνη,το ξανατονίζω, σε διάφανη μεμβράνη,έτσι θα τα βρίσκετε ανα πάσα στιγμή τα χρειαστείτε,...σημαντικό αυτό ετσι..!!!!!
πάμε παρακάτω
τεντώνετε την υπομονή να πιάσει όλο το ταψί και την αφήνετε  να ξεκουραστεί,
να φουσκώσει ,να διπλασιάσει τον όγκο της ,να αφρατέψει,
όπως τα τσουρέκια,ένα πράγμα...
αυτό είναι η μόνη δυσκολία αυτής της συνταγής,
αλλά 40 χρόνια φούρναρης,εεεεεεεε!!! μια εμπειρία επι του θέματος θα την έχετε.....

και περνάμε στο εύκολο μέρος της ,πιο  εύκολο δεν γίνεται......

ρίχνετε με πολύ προσοχή και τα υπόλοιπα δύο υλικά,με πολύ προσοχή όμως
 και περιμένετε...και περιμένετε...
και περιμένετε....( είναι της υπομονής σας το είπα...)....και περιμένετε...

και περιμένετε...( αν ο Τερκενλής δεν είχε υπομονή θα έφτιαχνε τσουρέκια ???? εεεεε??? μόνο να τα τρώτε ξέρετε ...!!! ξέρετε τι υπομονή θέλουν..!!!)

Θα μπορούσα να σας  πω πόσο πρέπει να περιμένετε,αλλά κάντε και κάτι μόνοι σας όλα εγώ θα σας τα λέω...!!!!
εξ'άλλου είμαι σίγουρη πως θα το καταλάβετε,δεν υπάρχει περίπτωση δηλαδή να σας ξεφύγει....αποκλείεται και το υπογράφω...(και τις υπογραφές μου εγώ δεν τις παίρνω πίσω...!!!)

Στο τέλος λοιπόν και ανάλογα με το αποτέλεσμα που θα δείτε,θα φανεί αμέσως μόλις σηκώσετε το καπάκι....(ελπίζω να μη θέλετε οδηγίες και γι αυτό..!!!!!)

Στο τέλος λοιπόν ή.....ανοίγετε την κατάψυξη και αφήνετε τα νεύρα σας να ξεπαγώσουν...
ή...πιάνετε το παγωτό απο παραδίπλα και..η ομπρελίτσα κέρασμα...!!!!!

Αντε βρε καλή επιτυχία...!!!

Κυριακή 13 Μαΐου 2012

..μαμά ... μ'άκούς ???...

“Κι ένα τέταρτο μητέρας αρκεί για δέκα ζωές, και πάλι κάτι θα περισσέψει που να το ανακράξεις σε στιγμή μεγάλου κινδύνου” – Οδυσσέας Ελύτης






 “O θυμός της μάνας είναι σαν το ανοιξιάτικο χιόνι: πέφτει πολύ αλλά λιώνει γρήγορα” – ρώσικη παροιμία


μαμά....είναι η πρώτη λέξη που μαθαίνεις αλλά, είναι και  μια από τις  λέξεις  που κάποια στιγμή  διαγράφεται από το λεξιλόγιό σου.....
μπορείς να την φωνάξεις,όσο δυνατά μπορείς...όσες φορές θέλεις..
και κάθε φορά θα γυρίζουν πολλά κεφάλια να σε δούν
μα κανένα στόμα δεν θα σου απαντήσει....
μαμά...μ'ακούς??????  







                                                                       
  και μιά άλλη μάννα........
                      ...........Ελλάδα,μάννα
                                  του καημού............

Σάββατο 5 Μαΐου 2012

....εκλόγιμα αποικιακά........

....περάστε κόσμε....απ' όλα έχει ο μπαξές.....διαλιέχτε.!!!!!
 λαχανικά και φρούτα της εποχής....μπαγιάτικα ,φρέσκα,βιολογικά,μεταλλαγμένα....
...μη μπερδεύεις τα καλάθια μανδάμ..!!!!θα χάσουμε τον μπούσουλα και θα γίνει...
.........γης μαδιάμ...!!!!!!!!!..

....εντάξει λοιπόν,  αφήνω τα "μεταλλαγμένα" στο καλάθι με τα αζήτητα...
....ποιόν μπορώ να εμπιστευτώ???
Αυτούς που εκ του ασφαλούς κάνουν μονίμως και μόνο κριτική????
Τους άλλους που τα'καναν,επιεικώς,μαντάρα,αλλά είναι μες στο παιχνίδι και λεν πως το παλεύουν????
Ή εκείνους που εμφανίζονται ως σωτήρες,παραμάσχαλα με προεκλογικούς λόγους εποχής
 ΄70-΄80 !!!!!!!!!!!! και στυλάκι Κωνσταντάρα....!!!!!!!!(...θα σας εξαφανίσωμεν...)
ή μήπως  "τα υπόλοιπα πελατών" που όσο πλησιάζει η κάλπη χάνουν την ζωηράδα τους μπροστά στις κάμερες...χάνουν τα λόγια.....άλλα τους ρωτούν κι άλλα απαντούν.......!!!!!!!????

οι ερωτήσεις που υποβάλουν οι δημοσιογράφοι ....ίδιες...
τι θα κάνατε...?...τι θα κάνετε????....

.... Είμαι καλά, πολύ καλά, για σας το ίδιο επιθυμώ.
Σ' όσους ρωτούν, δώστε φιλιά, δώστε θερμό χαιρετισμό.....

οι απαντήσεις??????????...ίδιες....
η ελληνική έχει πλούσιο λεξιλόγιο,οπότε καθείς μπορεί να απαντά,
ποικιλοτρόπως,μεν,το νόημα ίδιον δε....

για να πω την αλήθεια...μου' χε λείψει αυτό το μπαλκονάτο πανηγύρι......
είχε αρχίσει να μπαίνει στο κουτί των αναμνήσεων....
όπως και να' χει του προηγούμενου αιώνα ήταν και όσο νάναι
 είχα αρχίσει να νοιώθω...κάπως...εεεεεεεεε κάπως ..τι κάπως????
κάπως....
....σαν παλιό σινεμά και σαν τη Χαλιμά.........όμως,
τελικά ...πρέπει να έλειψε από πολλούς....
αυτό που λένε...τα καταπιεσμένα συναισθήματα κάποια στιγμή θα σε..πνίξουν
ένα τέτοιο πράγμα δηλαδή...και
πνιγήκαμε ξανά σε μια πανδαισία χρωμάτων και σημαιών.!!!
και μάλιστα περισσότερες....μας λείπει κάτι σε μοβ ή κάνω λάθος..????????
ευτυχώς δηλαδή που έγινε αυτό το μπαμ και φανερώθηκαν όλοι
διότι είχα αρχίσει να νοιώθω ολίγον .....πανηγυρτζού....!!!!!!και εντρεπόμουν!!!!
αλλά τώρα ησύχασα...
γιατί καλέ, τί έχουν τα πανηγύρια????..μια χαρά χαρούλες είναι.....!!!

ψηφίστε με...!!! ...............και δώστου χειροκρότημα......
κάνεις μια γύρα μ' ανοιχτά τα χέρια....και να' σου ξεσηκώνεται η λαοθάλασσα...
.......Νάτη πετιέται από ξαρχής......
.......κι αντριεύει και θεριεύει.......
αααααααααα και τα λουλούδια!!!!!!!!!!!!έχουμε και λουλούδια τώρα!!!!!
ένεκα ο Μάης,πάνε πακέτο...
τα κόψαμε απ' τα μπουζούκια(κρίση,κρίση) τα ρίξαμε στις προεκλογικές συναθροίσεις..
.....Το λουλουδάκι του μπαξέ
     πως θα με πάρει μου τάξε......
και τάξιμο ,πολύ τάξιμο.....
........πάρτε τα όλα πάρτε τα
        βάλτε φωτιά και κάφτε τα.......
αμ το άλλο!!!!να τους δώσουμε ένα μάθημα..!!!!!!!!!!
ποιούς καλέ???????????????
όλοι κοπάνα κάνουν,ποιός έχει όρεξη για μάθημα????
.....Απότομα
μου την κοπάνισες απότομα
δεν μου ξηγήθηκες φιλότιμα
και πήρες δρόμο μια βραδιά......

....διαλιέχτε..!!!!!εδώ τα καλύτερα.....μη μανδάμ μη..!!!μου μπερδεύεις τα καφάσια.!!!!
απ' όλα φτύνεις τα κουκούτσια..το χρώμα μόνο αλλάζει κι η κορδέλα στο καλάθι...!!!!!
...αποφάσισε επιτέλους...


...........Πάρε αποφάσεις άσ' τις προφάσεις
          αυτό το δίπορτο δε βγάζει πουθενά.........


Τρίτη 1 Μαΐου 2012

...ζήσε Μάη μου.......


μήνας που δεν έχει ρο,ρίξε στο κρασί νερό.....
                                     Καλό Μήνα...!!!!!!!!!!!!

Τετάρτη 25 Απριλίου 2012

...λίγο μοβ κι ένα δελφίνι....



















...... χτένισα τα σύννεφα
ξεμπέρδεψα τα κύματα 
τον άνεμο συμμάζεψα
τη θάλασσα καθάρισα
αφρό και πέτρες μάζεψα


τα όνειρα τα δίπλωσα
με την βροχή τα ξέπλυνα
στα δάκρυα τα στέγνωσα
πολύτιμα τα έντυσα
με ουρανό τα κέντησα

σιωπηλά τα φόρτωσα
στου δελφινιού τη μοίρα

θλίψη,σιωπή κι ελπίδα....



Αρχές του μήνα,ένα Δελφινάκι απο την Κύπρο,είχε μια ιδέα
για έναν διαγωνισμό.....εν'ολίγης ζήτησε, ευγενέστατα όπως πάντα,
...."φτιάξτε ότι θέλετε αρκεί να έχει λίγο  μοβ κι ένα δελφίνι..."
Αφιερωμένο,λοιπόν,στο http://delfinaki-sunset.blogspot.com/

και τα αποτελέσματα βγήκαν.......
προκρίθηκε στους τρείς πρώτους.....!!!!!!!!
το Δελφινάκι μοίρασε βραβεία και δωράκια,
για τις τρείς πρώτες θέσεις χάρισε μια δική της
χειροποίητη,υπέροχη,ζωγραφιά πάνω σε μπουκάλι,φυσικά με θέμα τα δελφίνια.....
΄σας παρουσιάζω λοιπόν με υπερηφάνια το
πρώτο μου δωράκι-βραβείο
απολαύστε...!!!

Κυριακή 15 Απριλίου 2012

...Χριστός Ανέστη...

.......αν ο Γολγοθάς οδηγεί στην Ανάσταση τότε 
η πορεία είναι μονόδρομος προς 
την Άνοιξη της Ζωής...!

Εύχομαι λοιπόν κάθε ξημέρωμα
να φωτίζει το Νου
να φανερώνει την ουσία της Ζωής
και να λαμπρύνει τα όνειρα της Ψυχής...