...λίγο πριν το ...τέλος....

............................αναπόλησης συνέχεια και έχουμε και λέμε....

Έρχονται οι μέρες που νοιαζόμαστε και οραματιζόμαστε..

βάζουμε σκούφο στη θλίψη,

τυλίγουμε με μάλλινο κασκόλ τις "κακιούλες" μας

φοράμε γάντια και κάνουμε ζεστές χειραψίες..............

ευχόμαστε να πάνε όλα καλά,να'ναι αλλιώτικος ο επόμενος χρόνος.....

Πόσο μπορεί να διαφέρει όμως ο φετεινός χρόνος απ'τον επόμενο! ???
Ποια η διαφορά του απ'τον προηγούμενο!!???
 Ίσως καμιά, ίσως όμως και πολλές....
 Ίσως δεν τον μετρήσαμε τον χρόνο μας σωστά...
 Ίσως πάλι να θεωρήσαμε δεδομένο πως κάθε χρόνος θά'ναι ίδιος με τον επόμενο....
 Ίσως γιατί σκεφτόμαστε και πράττουμε το ίδιο όπως κάθε μέρα του κάθε χρόνου....
 Ίσως γιατί φοβόμαστε μην αλλάξει κάτι, έστω κι αν αυτό το κάτι δεν είναι αυτό που ουσιαστικά θα θέλαμε να είναι....
 Ίσως γιατί ξεχάσαμε να θέλουμε...
 Ίσως πάλι γιατί απλώς διαγράψαμε τον εαυτό μας και  τον τοποθετήσαμε μέσα στους άλλους, ανάμεσα από τους άλλους και γύρω από αυτούς....
 Αφεθήκαμε να ζούμε μέσα απο τις ζωές των άλλων.....
                            Ξεχάσαμε??? ...Ίσως......Ίσως...
                                              Όμως
                           Υπάρχει  ακόμα χρόνος....θυμήσου......

Υπάρχει ακόμα χρόνος δεν ήρθε δα.... και το τέλος του κόσμου......!!!!!
....κι ας έχει ο μήνας 21...άσε τι λενε,θα αργήσει....γι αυτό άσε τις δικαιολογίες ...

θυμήσου οτι άφησες να ξεχαστεί.....
βγάλε τα γάντια και άσε τα χέρια σου να νοιώσουν τη ζέστη μιας χειραψίας..
ξετύλιξε το κασκόλ απ'την ψυχή σου κι άστηνε ελεύθερη ,αυτή ξέρει που θα σε οδηγήσει...
πέτα το σκούφο και το μυαλό θα σε ταξιδέψει.....

                          .........Πόσες φορές στο ζήτησα...........!!!!!