Ψιλοβρέχει..

................'Ησυχη και τούτη η μέρα...Άσε κάτω την πολη να βουίζει, κοίτα πάνω που βρέχει ψιλό φως ο γαλαξίας και άκου το παραμύθι μου...........

Βράδιασε κι ο ήλιος μάζεψε τα δίχτυα του απο τον κάμπο,τα τύλιξε σ'ενα στρογγυλό κουβάρι κι έφυγε απ'τον δρόμο του βουνού.

Πίσω απ'τα βουνά παραφύλαγε η βροχή .

Ήρθε μουγκή , κρυφοδαγκωνιάρα σαν το κακό σκυλί

Ούρλιαζε, έκλαιγε,αγκομαχούσε.!.Ήταν μια βροχή χοντρή , άγρια,πεισμωμένη.Κουράστηκε και χύμηξε μέρα μεσημέρι μέσα μου.Για να τρέχει γρηγορότερα καβαλίκεψε τον άνεμο που κατέβαινε απ'τα βουνά ..Ο τρελός αυτός καβαλάρης ήτανε τόσο γοργοπόδαρος που έπηξε το βουνό στη σκόνη..

Το αλογο της χορεψε τρελλά,γαζωνε το πετσί μου, ωσπου επεσε η νυχτα κι εφερε τις βαθειες τις ωρες πανω στη ναρκωμένη μου ψυχη, που δουλευε σαν ενα μηχανικο ρολόι......

Το ειχα συνηθισει ...μου φανηκε λοιπον πολυ περιεργο οταν για μια στιγμη ενοιωσα να σταματαει.....

Παραξενο να σταματουν τα πραγματα που τα ξερεις να κινουνται,που μαλιστα σου οριζουν το δικο σου χρονο.

Οταν σταματησουν τοτε μονο,ακους μεσα στη δική τους σιωπη την παλια κινηση τους και καταλαβαινεις πως μοίρα τους ειναι,

η κίνηση τους και πιο περα απο 'κει που σταματησαν..!....!....

Εσι γινεται παντα !

Υπαρχει ο καιρος για καθε τι

Γι'αυτα που ερχονται και αυτα που φευγουν

γι'αυτα που γελασες και εκεινα που εκλαψες

για 'κεινο που εφυγε και αυτο που εμεινε.....

Για να χτισεις και να γκρεμισεις

να μισησεις και ν'αγαπησεις

να καταλαβεις το χτες και να ετοιμασεις το αυριο που με τη σειρα του ηταν το αυριο του χτες

Καθε χτες και ενα παρελθον.Ενα παρελθον γεματο ανθρωπους.Καθενας τους κι ενα

κοκκινο φως,μια σταση...

Ετσι ειναι, ετσι ακριβως γινεται παντα.!

Ερχεται παντα η καταλληλη στιγμη για το καθε τι και το καθε τι, ειπαμε, εχει τον καιρο του.

Ο καιρος που θα ονειρευτουμε και θα ονειροπολησουμε με την ανοιξη

ο καιρος που θα ποθησουμε και θα ερωτευθουμε με το καλοκαιρι

ο καιρος που θα λυπηθουμε χανοντας ολα αυτα με το φθινοπωρο

και ο καιρος του πονου ανακαλυπτοντας με φρίκη πως ολο αυτον τον καιρο είμασταν,εντέλλει, μονοι ...χειμωνας,ηρθε ο καιρος του...

Ετσι ειναι κι ας ποναει...........