..Λένε ,για να πας μπροστά πρέπει πρώτα, να κάνεις ένα βήμα πίσω για να πάρεις φόρα.......γι'αυτό γυρίζω τρία χρόνια πίσω,στην πρώτη ανάρτηση,
αναδημοσιεύω κομμάτι-κομμάτι....
...μικρά βήματα προς τα πίσω,να δώσουν ώθηση γι αυτά που βρίσκονται μπροστά.....
....Φτάσαμε και πάλι πολύ κοντά στο τέλος.Κι όπως κάθε χρόνο, περίπου την ίδια εποχή, προσπαθώ να σας βρω. Στην πορεία κάποιοι χάθηκαν, κάποιοι ξέφυγαν για λίγο αλλά ακόμα βρίσκονται τριγύρω, κάποιοι άλλοι έγιναν πιο απαραίτητοι και σταθεροί και κάποιοι μπαίνουν για πρώτη φορά σε αυτόν τον κύκλο.
Κάθε χρόνο λοιπόν, περίπου την ίδια εποχή, προσπαθώ να σας ξαναβρώ, περίπου την ίδια ώρα, σαν να πίνουμε παρέα έναν καφέ, ένα ποτηράκι κρασί, ένα τσιγάρο και φύγαμε.
Τέλος χρόνου...περίπου... κι εδώ είναι η διαφορά στο '' περίπου ". Όταν έρθει το τέλος δεν προλαβαίνεις να το δεις, είσαι ήδη αλλού. Πατάς ήδη στο επόμενο ενώ όταν βρίσκεσαι στο περίπου, εκεί το βλέπεις νά'ρχεται το ζεις πιο έντονα και ώρες-ώρες νιώθεις σαν να μή κυλάει η στιγμή, σαν να βρίσκεται ο χρόνος σε αργή κίνηση, ενώ εσύ βιάζεσαι, όπως πάντα.Πριν έρθει λοιπόν αυτή η στιγμή που είναι συγχρόνως παρελθόν-παρόν και μέλλον, θέλω για μια στιγμή να σκεφτείς.
Πόσο μπορεί να διαφέρει ο φετεινός χρόνος απ'τον επόμενο! Ποια η διαφορά του απ'τον προηγούμενο! Ίσως καμιά, ίσως όμως και πολλές. Ίσως δεν τον μετρήσαμε τον χρόνο μας σωστά. Ίσως πάλι να θεωρήσαμε δεδομένο πως κάθε χρόνος θά'ναι ίδιος με τον επόμενο. Ίσως γιατί σκεφτόμαστε και πράττουμε το ίδιο όπως κάθε μέρα του κάθε χρόνου. Ίσως γιατί φοβόμαστε μην αλλάξει κάτι, έστω κι αυτό που υπάρχει κι ας μην είναι αυτό που ουσιαστικά θα θέλαμε να είναι. Ίσως γιατί ξεχάσαμε να θέλουμε. Ίσως πάλι γιατί απλώς διαγράψαμε τον εαυτό μας και απλά τον τοποθετήσαμε μέσα στους άλλους, ανάμεσα από τους άλλους και γύρω από αυτούς. Αφεθήκαμε να ζούμε τις ζωές των άλλων.....Ξεχάσαμε??? ...Ίσως......
Υπάρχει ακόμα χρόνος....θυμήσου......
.........Πόσες φορές στο ζήτησα...........
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου