Υπάρχουν άνθρωποι που μπορεί να ξεχάσουν τι τους έχεις πει,μπορεί να ξεχάσουν τι τους έχεις κάνει,αλλά, ποτέ δεν θα ξεχάσουν
πως τους έκανες να αισθανθούν....
Δεν εξετάζουν ποτέ την αιτία. Αν αισθάνθηκαν όμορφα είναι γιατί απλώς το αξίζουν,αλλά, αν αισθάνθηκαν άσχημα είναι γιατί όλοι οι άλλοι είναι κακοί και τους ζηλεύουν....έτσι απλά!
Κουβαλάνε μέσα τους,κάθε σταγόνα αυτού του συναισθήματος,
είτε είναι καλό,είτε κακό,
δεν επιτρέπουν να εξατμισθεί ούτε ένα μόριό του...
μέχρι να φτάσει η στιγμή που είτε θα καταφέρουν να βγάλουν το ίδιο καλό,ή,θα πνιγούν στη θηλιά του δικού τους κακού.....
Το περίεργο μ'αυτούς τους ανθρώπους είναι πως είτε για καλό, είτε για κακό,κάνουν πάντα πολύ θόρυβο.......
6 σχόλια:
Καλησπέρα astazzia συμφωνώ απόλυτα ότι δηλαδή μπορεί να ξεχάσουν τι τους έχεις πει,
μπορεί να ξεχάσουν τι τους έχεις κάνει,αλλά, ποτέ δεν θα ξεχάσουν
πως τους έκανες να αισθανθούν....
Η πληγή επουλώνεται αλλά πάντα μένει το σημάδι.
Καλό Σ/Κ καλή μου!! Και εγώ χαίρομαι που τα λέμε!!! Φιλιά!!
Να'σαι καλά,στο ξανά'πα πως χαίρομαι κάθε φορά που περνάς,ανυπομονώ θα'λεγα πια!Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ..!!!
Σήμερα θα σχολιάσω, και όχι απο φιλοφρόνηση, μα επειδή αισθάνομαι την ανάγκη να σχολιάσω :)
Πολύ αγαπητή φίλη Αστάζια, μου θύμισες κάτι που μου έλεγε ο παππούς μου όταν ήμουν μικρό παιδί ακόμη.
Καλύτερα να χαστουκίσεις κάποιον δίχως να βγάλεις μιλιά, παρά να του πείς βαρύ λόγο.
Το χαστούκι ίσως στο συγχωρέσει. Τα βαριά λόγια, ποτέ.
Και πράγματι, αν το σκεφτείς λίγο, θα δείς πως είχε δίκιο.
Σχεδόν πάντα λέμε όλοι μας, "θυμάσαι τι μου είπες;", και σπάνια λέμε "θυμάσαι τι μου έκανες;".
Κάθε ψυχή, έχει ανάγκη απο το χάδι της. Και το χάδι της ψυχής, είναι ένας λόγος καλωσυνάτος, μια ματιά στοργική, ένα απλό άγγιγμα με ζεστασιά.
Δυστυχώς, έχουμε γίνει σκληροί όλοι μας (σε παρένθεση το "όλοι" πάντα), πρώτα με εμάς τους ίδιους, και ύστερα με τους γύρω μας.
Γινόμαστε επι-κριτές πολύ πιο εύκολα, απο το να πούμε σε κάποιον έναν καλό λόγο, και να του χαϊδέψουμε την ψυχή. Μάθαμε να γρατζουνάμε ψυχές αντί να τις χαϊδεύουμε, να ανοίγουμε, αντί να επουλώνουμε πληγές.
Εχω άδικο;
Σου εύχομαι μια πανέμορφη μέρα, και σε ευχαριστώ μέσα απο την καρδιά μου, που ακούραστα πάντα, αφιερώνεις λίγο απο τον χρόνο σου, να γράψεις δυό λόγια κάθε φορά στις αναρτήσεις μας.
Νικόλας
Καλώς όρισες,Νικόλα,
έχεις απόλυτο δίκιο,
(τώρα θα μου πείς πού να το βρείς?? αλλά αυτό είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο).!!
'Οπως και νάχει όμως μεγαλύτερη σημασία έχει
το να έχουμε την καλή διάθεση για επικοινωνια και κουβέντα,ακόμη κι αν χρειάζεται κάποιος να μας πεί "..σου τα'λεγα... μα τα'κουγες παράλογα.."
Σ'ευχαριστώ που πέρασες,να'σαι πάντα καλά.
Το χάδι στο κορμί, το χάδι στην ψυχή
κάποτε νόμιζα πως είναι δεδομένα
και άνθρωποι αχάιδευτοι με ράγισαν και μένα
κανένας σε ολόκληρη τη γη
κανένας δε χαϊδεύει σαν εσένα
Καλησπέρα astazzia χαίρομαι πολύ που συναντηθήκαμε!! Πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση!! Να ξέρεις ότι μια καλή κουβέντα ένα χαμόγελο ένα άγγιγμα ίσως έχουν γίνει Ακριβά , αυτήν την εποχή και δυστυχώς ή Ευτυχώς πρέπει ο κάθε ένας να στηρίζεται στις δικές του δυνάμεις και να μην περιμένει ΤΙΠΟΤΑ
Greecelands,
Καλώς όρισες και η χαρά δική μου,στο σχόλιό σου συμφωνώ και μόνο θα συμπληρώσω,ένα στιχάκι κι αυτό δικό σου..
"..Δρόμος μακρύς είναι η ζωή
στο τέλος για να φτάσεις
πρέπει τον κόσμο να διαβείς
να μην αναστενάξεις..."
Δημοσίευση σχολίου