Με το ακουσμα της φωνης της, μου ηρθε να αναφωνησω ως νεος Αρχιμηδης.."ΕΥΡΗΚΑ.!.ΕΥΡΗΚΑ.!.". Διοτι και γω ολο τον υπολοιπο χρονο την ειχα χαμενη.Βρε που στα κομματια την χαντακωσα, σε ποιο συρταρι να την εβαλα,σε ποιο κουτι να την εκλεισα? Λες να πεταχτηκε στο τελευταιο ξεκαθαρισμα της αποθηκης?Ειχα φαει τον τοπο,αλλα πουθενα!! Ετσι και γω επαψα να ψαχνω...
Ωσπου νατη βρε!!!Απο το πουθενα ξαναεμφανιστηκε μπροστα μου.. Ξερετε ,αυτο που εχει συμβει σε ολους. Αλλο ψαχνεις, αλλο περιμενεις, κι αλλο βρισκεις..!!!
Και πριν προλαβω ν'αναφωνησω, συνεχιζει....
"- Να πεθανω! Χαμπαρι δεν θα παρετε..."
Δεν υποθετω,ειμαι σιγουρη οτι ολοι βλεπετε την πονεμενη εκφραση του προσωπου της. Και γι'αυτους που δυσκολευονται,να προτεινω. Ανατρεξτε λιγο πισω. Ασπρομαυρος ελληνικος κινηματογραφος - Μαρθα Βουρτση - Μαννα γιατι με ξεχασες???- ...
καθε λεξη συνοδευεται κι απο ενα αναστεναγμο,αφου σε καποια στιγμη σαν να αναστεναξε και το ακουστικο..!!.. Τρομοκρατηθηκα.! Αρχισα να νοιοθω μεχρι και τυψεις!!Και πριν προλαβω να δικαιολογηθω πεταξε ξεφυσωντας...
" - Τελος παντων εγω πηρα για να ευχηθω...."
Και τελος παντων ,καταφερα και 'γω αναμεσα απο τα .."καλη...καλο....να εχετε...να εχουμε..." να πω μερικα "ευχαριστω...ευχαριστω....επισης...εεπισης..."
Κλεινοντας το τηλεφωνο τα'βαλα με τον εαυτο μου. Ενα απροσδιοριστο συναισθημα με κατεκλησε..τυψεις..? θλιψη..? ενοχες..? Δεν ξερω τι ηταν, αναρωτηθηκα ομως μηπως φταιω και 'γω που χαθηκαμε. Ισως να μπορουσα να κρατησω μια επαφη,δια τηλεφωνου εστω..
Το αποφασισα λοιπον και το'βαλα σ'εφαρμογη. Με την πρωτη ευκαιρια τηλεφωνησα να μαθω νεα της και προσπαθησα να κλεισω ραντεβου για να βρεθουμε....Οπως ακριβως το διαβαζετε...προσπαθησα να κλεισω ραντεβου... δεν εκλεισα..προσπαθησα..(και μη σας ακουσω να παραπονεθειτε για γυναικολογο ξανα ,μια χαρα ειναι, στη βδομαδα εχετε το ραντεβου σας).
Τοτε θυμηθηκα γιατι ειχαμε χαθει.Οι επισκεψεις μας ηταν παντα προγραμματισμενες.Και εννοειτε, λογω δουλειας και αλλων υποχρεωσεων δεν εχουμε τοσο ελευθερο χρονο οσο θα θελαμε.Κατανοητο και σεβαστο. Ομως ολοι καποια στιγμη σε ανθρωπους που αγαπαμε και ισως εκτιμαμαι εχουμε πει.." ελατε και τωρα αν μπορειτε...".Στη συγκεκριμενη περιπτωση αυτο δεν ειχε γινει ποτε, ηταν παντα,... ταδε μερα....ταδε ωρα...
Αυτο συνεχιστηκε για αρκετο διαστημα. Ωσπου αρχισε να γινετε κουραστικο,βαρετο και ανουσιο.
Και για να εξηγουμαι και να μην παρεξηγουμαι...αντε στο γιατρο κλεινεις το ραντεβου, μπαινεις ,σ'εξεταζει,διαγνωση,θεραπεια,πληρωνεις και φευγεις...
Στη συγκεκριμενη περιπτωση ,κλεινεις το ραντεβου, πληρωνεις πριν να πας...
Διοτι πως, ετσι με αδεια χερια..?? Μπαινεις σ'εξεταζει. Παχυνες, αδυνατισες, τι ρουχα φορας, πως καθεσαι και πως μιλας... Και εννοειτε ,δεν σχολιαζει τιποτα μπροστα μου...Ηταν μες τα χαμόγελα και την ευγενεια.!!
Σαν διαφημηση ειμασταν .... Μανα και κορη...Πεθερα και νυφη, ετοιμαζουν και σερβιρουν την μακαροναδα....μεσ'την ευτυχια και την καλη χαρα...!!!!
(δεν ξερω τι λενε για τη σοκολατα, οτι και καλα σου φτιαχνει τη διαθεση, που να δειτε η μακαροναδα τι ευτυχια φερνει ).Και φυσικα οταν το εμπεδωσα, οτι καθε φορά που πηγαινουμε θα τρωμε και μια μακαροναδα της "ευτυχιας", ηξερα τουλαχιστον τι δεν θα μαγειρεψω τη συγκεκριμενη εβδομαδα....
Και συνεχισθηκαν οι επισκεψεις και οι μακαροναδες της ευτυχιας και πιστεψτε με ...ειλικρινα δεν εχω τιποτα με τις μακαροναδες,μ'αρεσουν σ'ολες τις εκδοχες τους...
Ομως η συγκεκριμενη μακαροναδα ειχε αρχισει να μου καθετε λιγο βαρια....
Καποια στιγμη λοιπον , και σε ανυποπτο χρονο, πηρα και τη διαγνωση στο χερι δια χειραψιας.
Ξερετε, οταν συστηνεσαι και ο αλλος κανει ενα βημα πισω, σμιγει λιγο τα φρυδια και μετα το ..." χαιρω πολυ "... κολαει και ενα... " εεεε δεν εισαι και τοοοσο κοντη..!!!"
( ευτυχως δηλαδη, γιατι αλλιως, ο ανθρωπος θα χρειαζοταν να με παρει αγκαλια για να με συστησει στους υπολοιπους "γιγαντες")
Καπως ετσι εμαθα την πικρη αληθεια..( καθρεφτη δεν ειχαμε στο χωριο μας, που τετοια μεγαλεια εμεις, οι λιγοστοι κι οι εκλεκτοι μονο,οποτε πως θελατε να'χω δει την κακομουτσουναρα μου....)
Η διαγνωση λοιπον λεει... κοντη.. χοντρη . .. και.. και.. ποντία...!....!...!!!!.. Ο Χριστος και η Παναγια και οι Δωδεκα Αποστολοι μαζι!!!! Για τετοιο κακο μιλαμε ...
Και οπως εκμυστηρευθηκε η ιδια σε καποιον δικο της, με πονο ψυχης,..." να'ταν και ομορφη.!!??.. να την ντυσω, να την στολισω, να μπορω να την εμφανισω...."
Τοτε καταλαβα γιατι, συγκεκριμενη μερα, συγκεκριμενη ωρα συναντιομασταν. Ετσι δεν θα πεφταμε κατα λαθος σε κανενα . Διοτι πως να με παρουσιασει η καψερη ετσι κοντη, χοντρη και ασχημη, αμ το ποντία που το βαζεις? Αργησα λιγο αλλα το καταλαβα...(λες να φταιει το ποντία ??)
Οποτε το μονο που εμενε ηταν η θεραπεια ......
Και οπως λενε και οι γιατροι "κοψε τα τηγανιτά " εγω αποφασισα να κοψω την μακαροναδα της "ευτυχιας".... ....
Τις υπολοιπες μακαροναδες? εννοειτε πως οχι... και θα'λεγα πως εχω ξεφυγει και λιγακι ... τελευταια μου φαινετε πως πεταξα κοιλιτσα.....αλλα δεν στεναχωριεμαι... ..
ΜΠΟΪ....ΜΠΟΪ...!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου