...τύπτει ή ου τύπτει...???

 ....διάβαζα πρόσφατα μια ανάρτηση στο e.fungus σχετική με φράσεις που, συνηθίζουμε να λέμε συνήθως λάθος.....(!!!??!!!)

διαβάζω λοιπόν.....
"Ον ου τύπτει λόγος,ουδέ ράβδος.."

.....ουδέ ράβδος ...??????
κοίτα να δεις που τό'ξερα στραβά......ουδέ ράβδος ..??? αποκλείεται,αποκλείεται...πως βγήκε από τον Παράδεισο τότε ???...δεν μπορεί δεν μπορεί....

....το 'ψαξα.... κι όμως μπορεί...ετούτο είναι το σωστό....
"....ουδέ ράβδος." τελεία και παύλα και όχι αυτό που συνήθως λέμε...
"εκεί που δεν πίπτει λόγος,πίπτει ράβδος"..
και φυσικά σημαίνει πως αυτός που δεν παίρνει από λόγια, θα πάρει τη ράβδο και θα την σπάσει...
οπότε τσάμπα κόπος τσάμπα λόγια....!

μάλισταααα!..!.......τώρα ????
ένιωθα μια σιγουριά βρε αδερφέ,έλεγα αν δεν πιάσει το μπίρι μπίρι,θα πέσει καρπαζιά κι ελύθει το θέμα...( δεν ορκίζομαι κιόλας...αλλά..)
Εντάξει δε λέω να πω και να κάνω το σωστό και ουδεμία αντίρρηση έχω,και σοβαρά μιλώντας, εννοείτε πως   κατά της βίας και της χειροδικίας είμαι,.....αλλά από την άλλη,η άλλη (φράση) έχει μεγαλύτερη πειθώ,...εκείνο το πίπτει ράβδος,ββρε παιδάκι μου,έχει ένα εκτόπισμα,όπως και να το δεις.....
Κατ' αρχάς δεν χρειαζόταν να την αναφέρεις καν...(τη φράση)...
μισόκλεινες τα μάτια,έγερνες το κεφάλι ελαφρώς προς τα κάτω,δεν κοιτούσες ποτέ τον άλλο στα μάτια κι άρχιζες το μπίρι μπίρι....κι έτσι είναι τα πράγματα κι αλλιώς έχει η κατάσταση κι είναι ο μόνος δρόμος που μπορούμε να ακολουθήσουμε και πρέπει να γίνουν αυτά και μόνον αυτά τα βήματα,διότι τότε και μόνον τότε οι εταίροι και αι εταίραι(!!??!),θα μας θεωρήσουν ικανούς να βαδίσουμε πλάι-πλάι(??) κι αντάμα...(...τσάμπα η περπατόπιτα μάννα τσάμπα,οι εταίροι δεν το' χουν το έθιμο..)....
ειδάλλως..(εδώ είναι το εκτόπισμα που λέγαμε παραπάνω,στο ειδάλλως)......θα' ρθει η δραχμή....εεεεε συγνώμη ,θα πέσει ράβδος ήθελα να πω....
και..και...νάτο...νάτοοο(χωρίς συνδικάτο)....αρχίζεις να νιώθεις μιαν ανατριχίλα να πλανάται στην ατμόσφαιρα,τα κρύα,φοβισμένα βλέμματα των ακροατών στο πάτωμα καρφιά κι οι ψίθυροι να μεγαλώνουν σαν σκιές τ'απομεσήμερου.....θα' ρθει η δραχμήηηη....αλί και τρις αλίιιι......
...και μετά ξύπνησες ....
 είδες όμως ???? ...τα'παιξες με το ...ειδάλλως... στο' πα,έχει άλλο εκτόπισμα....!
μόλις τ' άκουσες  κουνήθηκες από την θέση σου κι έφτυσες στον κόρφο σου....

όμως ηρέμησε ,κούλαρε και κάλμα....μη φοβού δεν πίπτει,ου τύπτει...τίποτις σι λέω...ούτε η φορολογία,ούτε η κυβέρνησης,ούτε η πίεση, ούτε το ζάχαρον....τίπουτις...!
ουδέ ράβδος λέει...ουδέ λόγος,ουδέ δράχμας ,ουδε γιούρος......!!!!!...γιούρος ...γιούρος...όχι γύρος ,γύρος!!!!(πάλι το νου σου στο φαΐ...)....!!!!
...τεσπα....!!
..μια πίτα διπλό σουβλάκι με απ'όλα....τον γύρο τον αφήνω σε σας.... και καλή μας όρεξη...!!..

....28 ...οχι...

......Το αίσθημα της Πατρίδας πρέπει να είναι λιγομίλητο και συγκρατημένο, χωρίς κούνημα των χεριών και χωρίς το ξεπέταγμα μπροστά απ' όλους. .....

Το αίσθημα της Πατρίδας είναι μια Μεγάλη Ζεστή Σιωπή !

Ρόζανοφ Β.

.....τα πιο ωραία.....!

...(διαφήμιση)...."τα πιο όμορφα πράγματα δεν είναι πράγματα..."
............................................................................................................
και κουνάμε όλοι συγκαταβατικά το κεφάλι...
και κοίτα να δεις που ξεχάσαμε τα αυτονόητα....
και κοίτα να δεις που πρέπει να μας το θυμίσει ...μια διαφήμιση.....
γιατί απλά το ξεχάσαμε .η μάλλον γιατί το καλύψαμε με πράγματα.............
..........................................................
κι αράζεις σε μια ξύλινη του σκηνοθέτη πολυθρόνα ψιλοξεθωριασμένη,
βολεύεις στα μπράτσα της τα χέρια σου,
τεντώνεις και σπρώχνεις προς τα πίσω κι επάνω ευθεία την πλάτη σου στην πλάτη της,
κουλουριάζεσαι και ξανά αφήνεσαι,χαλαρώνεις,πιέζεις,
βρίσκεις τη σωστή θέση και σηκώνεις το κεφάλι,
ανασαίνεις βαθιά κι οι μυρωδιές και χρώματα του Οκτώβρη να κατεβαίνουν μέχρι τον αφαλό σου,
κλείνεις τα μάτια κι αφήνεις τον ήλιο να σε ζεστάνει.....
...Υπέροχη αίσθηση... !!!!!!
...ηρεμίας κι ανακούφισης.....
στο πεζοδρόμιο σε κάποιο καφέ μιας γειτονιάς που δεν έχει σχέση ,
με τα in...out...must...κι ότι άλλο ..ντεμεκ της μόδας......
.................................................................................
.."γεια σου μπουμπού !!! τι κάνεις..???"

...."..μαζεύω ήλιο...κάτσε...!"....

...βράχος ή νησί..??

.....κι αναρωτιέμαι,
πού πάνε λάθος και στραβά τα όνειρα ?
.....κι αναρωτιέμαι,
αν το αδύνατο είναι πιθανό...!
....κι αναρωτιέμαι,
αν η ζωή είναι μπροστά,
τότε γιατί πίσω κοιτάω...?
....κι αναρωτιέμαι,
με τί  μοιάζει ο πόνος μιας ανεκπλήρωτης ζωής ...?

.....κι όταν ξεχνιέμαι κι απ' την λύπη ξεμακραίνω,
τότε το βλέπω καθαρά,
είναι αδύνατο τα όνειρα στραβά και λάθος να 'ναι..
και φυσικά είναι πιθανό η ζωή μπροστά μου να' ναι
πίσω κοιτώ τις αναμνήσεις ψάχνοντας τον πόνο να ζυγίσω
με άλλες χαρές τις πίκρες του να σβήσω....

κι αναρωτιέμαι,
...βράχος ή νησί...???
.............οκ...................οκ......................πάρταλλιώς το θέμα τώρα.......
.................βράχος ή νησί ?????

...................βραχονησίδα......νταξξξξξ !!!!!!!
                                    έτσι είναι η ζωή.....γεμάτη αντιθέσεις και συμπλέγματα.....!

puzzle όπως...πάθος

Χρειάζεται ,λέει, 
πάθος , για να πάρουμε "αυτό" που θέλουμε.....
στην πορεία χρειάζεται,λέει,
πάθος ,για να κρατήσουμε "αυτό" που έχουμε...
και προχωρώντας στο βάθος χρειάζεται,λέει,
πάθος ,για να πάρουμε πίσω "αυτό" που χάσαμε....


....έτσι λέει...
 αυτό που δεν μου λέει όμως είναι,

πόσο... ανασφαλές, ανίκανο αλλά και αχόρταγο, είναι "αυτό" το πάθος....
απαιτεί πάντα κάποιος να το..... τροφοδοτεί...

κι αφού έχει φάει του ...σκασμού ....
πέφτει σε νάρκη...
μεταφορικά και κυριολεκτικά....
γιατί στο τέλος ,δεν βλέπει ,έτσι ναρκωμένο που είναι,
το
big bang που έρχεται,
και

εκρήγνυται.... !!
και μετά ,λέει,
χρειάζεται... υπομονή,επιμονή,
...αααα ναι !! και ...
πάθος για να βρεις τα κομμάτια και να ενώσεις το puzzle...

αυτό που δεν μου λέει όμως είναι,

πως , η τελική εικόνα δεν θα' ναι ποτέ η ίδια ....
ή μήπως ,
θα' ναι ίδια και απαράλλαχτη ......!

..ιατρικές υποθέσεις number ...προ Μπουμπούκος...!!!!

 ΩΩΩΩ ναι,ναι !!!! Προ Μπουμπούκος.... Ημουν απο τις "τυχερές",αρρώστησα προ  και οχι after ....
τώρα θα μου πεις..."και που το ξέρεις οτι ηταν τύχη ..." , δεν το ξέρω..λέω τώρα!!!....
"..και σιγά την τύχη..." θα μου πεις πάλι...,βρε δεν αντιλέγω ....αλλά έλα μου ντε, που ετσι μου βγαίνει...!!!...
Αλλά ας σοβαρευτούμεεεεε....τώρα που το σκέφτομαι όμως καλύτερα ,ας μην το πάρω και πολύ στα σοβαρά ,γιατί χλωμό το κόβω να βγάζω το μήνα.....διότι διαπίστωσα ,
μετά φόβου,πως την  τελευταία πενταετία,ένα φάσκελο χρόνια δηλαδή,...
και γιατί έχεις αυτό το απορημένον ύφος,δεν βγάζεις λογαριασμό ????
...άνοιξε τα δάκτυλα γιαβρί μου και μέτρα !!!!,ένα ,δύο,τρία,τέσσερα,πέντε....2013 μείον 5 .....εντάξει????
 σου λύθηκε η απορία???απο τότε παιδεύομαι.....να συνεχίσω,???? ...
οκ,συνεχίζω...
ορισμένοι μήνες,λοιπόν,νομίζω πως τα'χουν βάλει μαζί μου.....
 Τη μια χρονιά, Φλεβάρη έπρεπε επειγόντως να γίνει μια επέμβαση...μιλάμε για πολύ ..επειγόντως ...
....
 Ενάμιση χρόνο περίπου μετά, Μάρτης και  ήρθε η πρώτη παγκρεατίτιδα ....
και κει που είπα ,..."οκ την πηδήξαμε και φέτος....προσπεράσαμε την 25η Μάρτη αισίως...( βλέπε δυο χρόνια πριν στο λήμμα παγκρεατίτις...ιατρικές υποθέσεις...)
...δεν πρόλαβα να τελειώσω την φράση,δεν πρόλαβα η καψερήηηη  και έκανε εντυπωσιακή επανεμφάνιση ο γνωστός πόνος με βραδινή περιβολή,ως συνήθως....(βραδινός τύπος αυτός ο πόνος)
   Μεσ' την μαύρη νύχτα ,λοιπόν ,άρχισαν τα όργανα κι ο πόνος ο αβάσταχτος καλέ μου .... γιέ μου ου ου ,γιέ μου.....πάτα γκάζι για τα επείγοντα γιατί δεν με βλέπω καλά !!!!!
Αριβάραμε που λες,  ξανά ,στα επείγοντα του Αγ, Δημητρίου,η γνωστή κομπανία,ο πόνος μου κι εγώ,οι γιοι μου ,η αδερφή και η φιλενάδααααααα.....Αχ ρε φιλενάδα τι τραβάς και δεν το μαρτυράς..!!!.
 4 Απρίλη λοιπόν και η δεύτερη παγκρεατίτις ξαναχτυπά ....
Μου φαίνεται θα σβήσω απο το ημερολόγιο μερικούς ενοχλητικούς μήνες....απ'τον Γενάρη θα πηγαίνω κατ'ευθείαν στον Ιούνιο,διότι όπως έμαθα ,εκ των υστέρων,ειδικά την Άνοιξη υπάρχει μια έξαρσης της παγκρεατίτιδος !!!!!!
 Ακριβώς ,ακριβώς !!!! Μη ρωτάς , μη ρωτάς...δεν ξέρω,έτσι μου'παν έτσι λέω....
κάτι παίζει , λέει,με το... άνοιξη κι η φύση ,οργιάζει και φουντώνει.....οπότε ...ευχαριστώ ,λεω να μην πάρω άλλη φούντωση...μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά.......ωραίον άσμα!!!!!! δεν μπορείς να ειπείς,δεν μπορείς να τ'αρνηθείς....
....μια παγκρεατίτις ,δυό παγκρεατίτις τρείς λαλούν και δυό χορεύουν.....!!Άκουσων ,άκουσων !!!
Ο Μπουμπούκος Υπουργός Υγείας!!! ...Άσχετο,συνεχίζω....κι ο μπουμπούκος άσχετος ,αλλά άσχετον,επι ασχέτου, συνεχιζω....
Ευρέθειν λοιπόν,στο ίδιο νοσοκομείο,στην ίδια πτέρυγα ,στον ίδιο όροφο σ'άλλο δωμάτιο μαζί με την κυρία Μαρία στο διπλανό κρεβάτι....80ανταφεύγα,αλλά φοβερή,να'ναι καλά όπου κι αν είναι!!! Δεν τις ξέφευγε τίποτα..!!
 Και εξηγούμαι,για να μπούμε στο νόημα,γιατί αυτό με τον Μπουμπούκο δεν το πολυκατάλαβα ακόμα,θέλω τον χρόνο μου ,τι να κάμω.....τι να κάμω...!!!! συνεχίζω....
...και,ναι μεν είχα επι 24ώρου τους δυό σωματοφύλακες,την αδερφή και την φιλενάδα,αλλά και η κυρία Μαρία έπαιξε σημαντικό ρόλο ως" Ντ'Αρτανιάν" .....όπως ο Ντ'Αρτανιάν ,ανα πάσα στιγμή ήθελε να αναλάβει δράση,έτσι και η κυρία Μαρία ,ανα πάσα στιγμή ήξερε,σε τι κατάσταση ήμουν,πόσες φορές πέρασαν οι γιατροί,( και σας ορκίζομαι περνάνε πολλές φορές,δε λέω ψέμματα..δεν ξέρω τι τρώνε ,τι αέρα αναπνέουν αλλά δεν έχω συναντήσει  νοσηλευτικό προσωπικό και γιατρούς σαν αυτούς στην β' παθολογική....και για του λόγου το αληθές,γιατροί και νοσοκόμοι/ες θα έχουν την τιμητική τους ,προσεχώς...),....που έμεινα ??? αααα ναι...ήξερε λοιπόν,σε τι κατάσταση ήμουν,πόσο και αν κοιμήθηκα,αν βόγγηξα ,αν μου άλλλαξαν τον ορό,τον καθετήρα..κλπ....
Ξέρω, ακούγεται κάπως όλο αυτό αλλά εν μέρει,είχε και τα καλά του...
Ηξερα πως αν ξεχάσω κάτι,το μόνο που έπρεπε να κάνω είναι να κοιτάξω προς την κυρία Μαρία....ήξερε ακριβώς απο που να συνεχίσει και σαν 'επαιρνε το λόγο  τον κρατούσε μέχρι τελικής πτώσης....σας ορκίζομαι  και ο μπουμπούκος δεν θα προλάβαινε να πάρει σειρά,μα την αλήθεια !!!!!
ΩΩΩ τον καημένο τον Μπουμπούκο τι έπαθεεεε!!!! πρέπει να βγάλει καινούργια σειρά βιβλίων...."Ο Ιπποκράτης Μπουμπούκος και το παυσίπονό του".......

ΑΧ........καλέ κυρα Μαρία, τι λες για όλ' αυτά
καλέ κυρά Μαρία, μας πήραν τα λεφτά
ένα δύο τρία τέσσερα μηδέν
και απο την Τροϊκα νεότερο ουδέν
 Αχ κυρα Μαρία τι λές για όλα αυτά.......... ???? .

  Η κυρα Μαρία λοιπόν,ακόμα και όταν κοιμόταν,επαγρυπνούσε....
..." Αααα μπράβο,σήμερα σωστά τα είπες, όλα τα θυμήθηκες,έτσι ακριβώς τα είπε κι ο γιατρός..."
και έδινε και η ίδια μια μίνι  αναφορά ,κατι σαν επαλήθευση των όσων είχα πει,σε όποιον απο τους δικούς μου ρωτούσε για  τα νέα της μέρας.......
Η κυρία Μαρία έμεινε περίπου δυό βδομάδες στο νοσοκομείο.Υπήρξαν μέρες που δεν ήρθε κανείς,μα κανείς, να τη δει,κάποιες άλλες ήρθαν οι γιοί της ,ποτέ μαζι,ο ενας τη μια μέρα ο άλλος την μεθεπόμενη......η κυρία Μαρία τους υποδεχόταν πάντα με την ίδια φράση και το ίδιο χαμόγελο....."ωωωω ήρθε ο γιός μου,έλα παληκάρι μου ,έλα.."
Μια μέρα ,μας είπε πως έχει εγγόνια,κι όταν τη ρώτησα ....
-" γιατί δεν έρχονται να σε δουν κυρία Μαρία, τα εγγόνια σου ,οι νύφες σου????..."
-Δεν έχω παράπονο κανένα ,τι να κάνουν εδω ??? έχουν τα σπίτια τους και τα παιδιά τους να κοιτάξουν ...."είπε, και όχι μόνον αυτά,πολλά περισσότερα,(πολλά περισσότερα λεμεεε,) κι ούτε εναν κακό λόγο....
Τη μέρα που πήρε εξιτήριο,μας έδωσε πολλές ευχές και ακόμα περισσότερες συμβουλές....Αλλωστε το εξιτήριο το πήρε κοντά στις δώδεκα το μεσημέρι και έφυγε γύρω στις 5 το απόγευμα....(εεε μ'έσκασες πια ,ξαναμέτρα ,τι ταχεις τα δάχτυλα...ένα φάσκελο ώρες...γιατί ???βιάζεται κανείς ???)

Μια μέρα μετά ,τη θέση της στο κρεβάτι την πήρε η Στέφι....
Εγώ ναι, ναι εκεί ακόμα....μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας αλλά σε καλό δρόμο πια....
 Νέα κοπέλα,η Στέφι,μπήκε μέσα δι'ασήμαντον αφορμή που λέει ο λόγος.....μια βδομάδα περίπου μετά βγαίνει με διαγνωσμένο καρκίνο στο νεφρό.......ευτυχώς στο αρχικό στάδιο και όλα θα πάνε καλά........

Το θέμα λοιπόν είναι ,οχι τόσο ,το πώς θα μπείς στο νοσοκομείο, αλλά, το πώς θα βγείς.....

γι'αυτό προσοχή,δεν παίζουμε με την υγεία....ούτε με τα Υπουργεία.....ακούς Μπουμπούκο...!!!

Μπήκες ,πρόσεξε πως θα βγείς,απ'το παράθυρο,απο την πόρτα ή με φορείο.....

 Αντε βρε και περαστικά  μας.....
....δηλαδή άλλο κακό να μη μας βρεί....μετα το Μπουμπούκο ???
 .....λεεεεες ???? να΄χει κι άλλο......!!!!!!

...ιατρικές υποθέσεις number τρουά...!!

Με την αδερφή έχουμε κόψει τις καλημέρες και τις καλησπέρες,προλόγους , επιλόγους και τα συναφή στις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις μας...Μιλάμε συχνά ,οπότε μπαίνουμε κατ' ευθείαν στο κυρίως θέμα...όποιο και αν είναι , σοβαρό ή αστείο και σε οποιαδήποτε ώρα της μέρας...σε οποιαδήποτε όμως.....μα την αλήθεια!!!...φιλώ σταυρό......κι όρκο βαρύυυυυυυ σου κάνωωωωω..!!!

***#####^^^@@@###**********^^^^^^^^^@@@@@@~~~~~~~~~~~++++*****~~~~^^^^#***

-  Στον ύπνο σου μ' έβλεπες????
- Εσύ τί όνειρο είδες??
-???? δεν είδα...!!!
- Είδες ,είδες ,προχθές ..!!
- Προχθές ???
- Καλά άστο, άκου,ο θείος ζαλίστηκε , έπεσε,χτύπησε στο κεφάλι ,τον πήγαν στο νοσοκομείο της Βέροιας και από κει τον φέραν στο 424 ,είναι στην εντατική,η μαμά έρχεται , πήρα τηλέφωνο στο νοσοκομείο δεν επιτρέπουν επισκέψεις παρά μόνο στις ώρες επισκεπτηρίου , 5 με 7 .......
- .......τί δουλειά έχει ο θείος στο 424...????
- Αυτό βρήκες να ρωτήσεις???...!!!!
- Αν είχες πληροφορίες για την κατάστασή του θα ήταν το πρώτο που θα' λεγες....οπότε λύσε μου την απορία....τί δουλειά έχει ο θείος στο 424...καμιά σχέση με στρατό, ....
- Ξέρω και 'γω ???? τι να σου πω...μπορεί να' ταν μυστικός πράκτωρ....τί λέμε τώρα ???? σύνελθε !!! 5με 7 στο επισκεπτήριο ...εντάξει ???............

( ... μεταξύ μας...πολύ άγχος αυτό το κορίτσι ....δεν μου'μοιαξε ...μια χαρά όμως συντονίζει καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης...)

Συντονιστήκαμε , λοιπόν , και κατά τις πεντέμισι αριβάραμε στο 424......
δίνουμε το όνομα και ο νεαρός μας καθοδηγεί...
".. Ευθεία στο βάθος δεξιά στους ανελκυστήρες κοινού,θα πάτε στον δεύτερο όροφο , έχει ταμπελίτσες θα ψάξετε την ΜΕΘ...."

Πηγαίνοντας ευθεία στο βάθος ,φυσικά σχολιάζαμε χαζεύοντας....
...τεράστιο είναι,δεν έχει κόσμο , εμείς κι ο φαντάρος στις πληροφορίες ,πεντακάθαροooo......
φτάσαμε στον δεύτερο.....ούτε νοσοκόμα δεν κυκλοφορεί....και όλες οι ταμπελίτσες γράφουν "θάλαμοι ασθενών"...που στα κομμάτια είναι η ΜΕΘ???....
 Αφήσαμε τη μαμά στο κέντρο του κεντρικού διαδρόμου,για σημαδούρα και σκορπιστήκαμε με την αδερφή στους ..."υποδιαδρόμους" μπας και βρούμε κάποιον να ρωτήσουμε....
Επιτέλους!!!!
- Συγγνώμη ψάχνω την εντατική και οι ταμπελίτσες δεν με βοηθούν ιδιαιτέρως θα' λεγα,μπορείτε να με βοηθήσετε!!!
- Από 'δω, θα βγείτε στον κεντρικό διάδρομο,συνεχίζεται ευθεία,στην πρώτη αερογέφυρα αριστερά,μετά δεξιά ευθεία θα δείτε την πόρτα ,γράφει Μεθ,χτυπήστε το κουδούνι.......
Πηγαίνοντας να βρω μάνα και αδερφή,έκανα επανάληψη το μάθημα...ευθεία για τον κεντρικό ,αριστερά αερογέφυρα,δεξιά ευθεία,πόρτα , φρένο, κουδούνι....εντάξει το προσγείωσα.....!!!!
....- Καλησπέρα θα μπορούσαμε να ενημερωθούμε για τον ασθενή....????
- Βεβαίως,μισό λεπτό ...
-Ευχαριστώ !
...μετά από μισό λεπτό...
- Πως είπατε το όνομα ??
επαναλαμβάνουμε το όνομα.....και μισό λεπτό αργότερα
- Δεν υπάρχει ασθενής μ' αυτό το όνομα...
......!!!?????!!!!!!???????!!!!!!!!!!!!!!!!!!??????????????????.................
Κοιταζόμαστε με την αδερφή απορημένα......στις πληροφορίες είπαν,εδώ είναι,....αλλά ποτέ δεν ξέρεις,υπάρχουν και συνωνυμίες........
- Ρε μάννα ???? ποιός σου είπε πως ο θείος είναι στο 424 ???.....
Δεν πρόλαβε να απαντήσει ,άνοιξε η πόρτα....
σκιουζέ μουά ,λάθος μου , λάθος μου , ξέχασα να πω,τόση ώρα μιλούσαμε μέσω θυροτηλεφώνου.....
...ευτυχώς λοιπόν, άνοιξε η πόρτα και  ζητώντας συγγνώμη για το λάθος,μας είπαν πως ο ασθενής ήταν καλύτερα βγήκε από την εντατική και μεταφέρθηκε σε δωμάτιο στον τέταρτο όροφο....

4ος όροφος , έχει μεγαλύτερη κινητικότητα  , είδαμε κανα δυό ασθενείς και μια νοσοκόμααααα.......

- Καλησπέρα, σε ποιο δωμάτιο βρίσκεται ο ασθενής...???
- Καλησπέρα σας,μισό λεπτό....στο 417...ακριβώς πίσω σας....είναι σβηστό το φως ...μισό λεπτό να ελέγξω.................(ανοίγει πόρτα-κλείνει πόρτα)..δεν υπάρχει κανείς μέσα......

(...κοίτα να δεις που ο θείος την έκανε για την εντατική από την δεύτερη αερογέφυρα....)

 ........μισό λεπτό,πείτε μου ξανά το όνομα........ααααααααααα μάλιστααα ναι , ναι....μεταφέρθηκε.....

- Σε άλλο όροφο?????????
- Όχι,στο νοσοκομείο από όπου τον έφεραν....
- Δηλαδή ξαναγύρισε στο νοσοκομείο Βεροίας ????
- Ναι,!! από Βέροια ήρθατε ????...δεν σας ενημέρωσαν ???
- Όχι δεν μας ενημέρωσε κανείς....
- Λυπάμαι,...απο Βέροια ήρθατε ???
-!!!!!!!.....( άντε πάλιιιι !!! ή.... πρώτη φορά την ακούει αυτήν τη πόλη και της άρεσε το όνομα ή...έχει αδυναμία στα ροδάκινα......, έμεινα με την απορία δεν μπήκα στον πειρασμό να ρωτήσω...)
- Ευχαριστούμε για την ενημέρωση ,καλό βράδυ ! 
-Καλό βράδυ,θα επιστρέψετε στην Βέροια ?
-Οχι θα στήσουμε αντίσκηνο απ'έξω.... ....!!!

Για να μη τα πολυλογώ,ενημερώσαμε τον θείο νούμερο δύο,στη Βέροια,που δόξα το θεό είναι καλά στην υγεία του,πως έχει η κατάσταση ,τι βρήκαμε ή μάλλον τι δεν βρήκαμε , να κάνει τον κόπο να πάει στο νοσοκομείο,να ενημερωθεί για την κατάσταση,να μας ενημερώσει και μας......για την κατάσταση της κατάστασης.......
Εν τω μεταξύ η μαμά είχε αρχίσει από την αγωνία και το άγχος να αλλάζει χρώματα,ανάλογα με τις αυξομειώσεις της πίεσής της ....από ανησυχητικό εκρού έως περισσότερο ανησυχητικό κόκκινο......
και η φούρια της.... " να φύγω ,να φύγω ,μόνος ο αδερφός μου στο νοσοκομείο,να φύγω ,να φύγω.."
..( κοίτα να δεις που μέχρι να βρούμε το θείο ,θα τρέχουμε τη μάννα....δε μας βλέπω καλά...!!!! )

****@@@#############~~~~~~~~^^^^^^^^^^*****########@@@~~~^^^^^###***
- Ελα παιδί μου ,τί νέα ??
-Τι εννοείς θείε ..."τί νέα ?"....από σένα περιμένουμε νέα...δεν πήγες στο νοσοκομείο??
- Στο νοσοκομείο είμαι αλλά η προϊσταμένη λέει πως βρίσκεται στο 424....δεν είναι εδώ....
...και συγχρόνως ακούγεται η φωνή της προϊσταμένης .......

.." ο ασθενής βρίσκεται στο 424 ,στη μονάδα κεκλεισμένων των θυρών...."

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.... ..... Κεκλεισμένων των Θυρών !!!!??????
.....τα ΜΑΤ  λείπουν απ' το προσκήνιο για να ξεκινήσει ο τελικός κυπέλλου !!!!!!
.......ίσως και η κ.Νικολούλη για άμεση αναζήτηση ,διότι εμείς....
................ χάσαμε τον θείο......stop

 

...rock...or ...blues..????

Παίζω με τις ισορροπίες μου,παίρνω ρίσκα και αποφάσεις.....
μεγάλες συνήθως......
και εξίσου
μεγαλοπρεπώς....
... τις ανατρέπω,
τις παραβιάζω ...
αλλά ούτε και προσπαθώ να κρυφτώ πίσω τους...

κρατώ αποστάσεις απο τις υποσχέσεις που έδωσα,
 όμως δεν τις παρακάμπτω.....

απλά σκαλίζω τα λάθη μου........

και δεν με στήνω πια στον τοίχο....

επιστρέφω σε rocκ ρυθμούς ......

                                            .....αλλά μένω σε διάθεση μπλούζ.............