Αφόρητη ζέστη... και πολλαπλασιάζεται η δυσφορία της όταν ακούς και κάποια πράγματα...
......πως να τα χαρακτηρίσω τώρα...
ανήκουστα...απαράδεκτα...ακατονόμαστα..!!! και οτιδήποτε άλλο αρχίζει με στερητικό ααααααααααααα...!!!!!!!!!
και τελειώνει σε σαλταρισμένο..
αααααααααααααααααααααα...!!!!!!
τότε,
αρχίζει και βράζει το τσερβέλο σου ,νιώθεις μια κούραση μια...
κατάπτωση.....για ότι κατάπτιστο έχεις ακούσει....
μαζεύεις με τις τελευταίες εναπομείνασες δυνάμεις,
τα ερωτηματικά που αιωρούνται πάνω απ' το κεφάλι σου.....
(μου τέλειωσε και το Τέζα,το ήπιε όλο η Τερέζα.. να τα ψεκάσω να ησυχάσω....)
και αποφασίζεις
για να μην κάψεις κι άλλα εγκεφαλικά κύτταρα....
πως...ένας φραπέςςςς κρύος...παγωμένος....μπούζι...
είναι ικανός να κάνει refresh στον εγκέφαλό σου
να μπορέσει να επεξεργαστεί...τη ρημαδοκατάσταση....
και να τη στείλει στο delete κι ακόμα παραπέρα....
πρέπει να το παραδεχτείτε πως έχει αυτές τις ......
μαγικές ικανότητες......
Με την πρώτη γουλιά,ξελαμπικάρισα και θυμήθηκα ένα mail που είχα λάβει,
και αφορά το αγαπημένο μου ρόφημα....
...δεν ξέρω το ευφάνταστο μυαλό που το έγραψε, εμφανίζεται σε πολλά blogs,στο Youtube...
οπότε δεν ξέρω πού να σας παραπέμψω....sorry
το μόνο που μπορώ να πω είναι ....
στην υγειά του δημιουργού του...Πιστεύω του Φραπέ
στην υγειά αυτού που ανακάλυψε τον Φραπέ...να' ναι καλά...
στην υγειά μας,
κι άλλο κακό να μη μας βρει......!!!????
πάρτε και μερικά παγάκια extra...γι'αυτούς που τον πίνουν αργά....!!!!!!!!!!
Πιστεύω εις έναν φραπέ
αφρώδη παγοκράτορα
ρουφηχτόν εκ καλάμου σπαστής
εις στομάχους πάντων ερρημένον.
Και εις ένα αφρόγαλα,λευκόν, πηχτόν
του καφέ συνοδό και λιπογενές
το δια τον καφέ ποιηθέντα προ πάντων καπουτσίνο..
milk εκ βοδώς αφρόν αληθινό,εκ μιξερός χτυπηθέντα ου γεννηθέντα
ομοχρησίμου του φραπέ,δι ου το μάτι ορθάνοιξε.
Τον δι ημάς τους ανθρώπους
και δια την ημετέρα εργασίαν
φυτροθέντα εκ καφεοδένδρων
και μαζευθέντα εξ άρρενος εργάτου..
Αγορασθείς εξ εταιρείας και εσυσκευάσθη...
Αγορασθέντα τε υπό ημών
εντός σακουλίτσης ή κουτίου ή βαζακίου
και ετοιμάσθη τας πρώτας ώρας, κατά τας πρωινάς.
Και εισέπεσε εντός ποτηρίου
και εζαχαρώθη εκ κουταλίας γλυκού
και πάλιν άφρισε μετά δόξης
τσίτα κάνων τους κοιμητούς
ώστε χουζουρίου έλθη το τέλος..
Και εις το ρεύμα το πάγιον
το χρήσιμον εις το μιξεράκιον το
το εκ της Δεης εκπαραγόμενο
το συν ψυγείου και θηκών συνεργαζώμενον
ώστε παρασκευάσει παγωμένων
παγακίων και υδάτων ψυχρών....
Εις μίαν καφετερίαν,
ομαδικήν και φιλικήν φραπεδοποσίαν...
Ομολογώ εν τσίμπημα εις μπισκότου εκ του μπολ
προσδοκώ τασάκι καθαρόν
και να είναι η ζάχαρη λιωμένη.....
ΑΜΗΝ.
