στον σκοτεινό Χειμώνα και το θανατώνει...."
αν θυμάμαι καλά,η φράση,πρέπει να ανήκει στον Σαίξπηρ..
.....Γρήγορα έφυγε και φέτος....
Κι αυτό το γρήγορο πέρασμα του καιρού αφήνει
μια αίσθηση πίκρας,μια γεύση απώλειας...
Ύπουλα έφυγε κι αυτό το καλοκαίρι,
εξατμίσθηκε
όπως τα φιλιά και το αλάτι στα λακάκια της μέσης σου,
όπως οι όρκοι που όσο διάπυροι κι αν ήταν
ποτέ δεν έφτασαν στ'αυτιά των θεών....
Ανατριχιάζω,όταν σκέφτομαι πόσο άδοξος και σβησμένος
θα φαινόταν ο έρωτας μας πάνω σ'άλλους ώμους,
πάνω σ'άλλες αυταπάτες...
ενώ για μένα είναι η δόξα της ζωής κι ο θησαυρός μου..
Τι τα θές όμως ,ψυχή μου..?..
φώς κι αέρας ήταν ότι κι αν ζήσαμε...
ας τ'αφήσουμε έτσι...καλύτερα ......
....σπονδή στο μέλλον......