..υπάρχουν άνθρωποι που ζούν μονάχοι....
και πιστέψτε με
υπάρχουν άνθρωποι που ζούν μόνο με άγχη..
πού να τους δείς όταν είναι στη φάση του
"...ψάξε,ψάξε δεν θα το βρείς..."(το θυμάστε ?)
Ψάξε απο δω,ψάξε και κει,τι άγχος κι αυτό!!
Anyway,ψάξε,ψάξε,άντε και το βρήκε..
Τους έφυγε και το άγχος νομίζεις..?
Νομίζεις..!!!!
Μετά,είναι που αρχίζει το μέγα δράμα
.."πού να το βάλω,πού να το βάλω,πού να το κρύψω,
μη μου το κλέψουν,λές να το χάσω,κι αν το ξεχάσω..??"
Και τρελαίνεσαι και συ και λές να βοηθήσεις...
....μη τολμήσεις...!!!!..
Διότι,σίγουρα θα επιλέξει κάτι απ'αυτά που πρότεινες
και φυσικά δεν θα στο πει,διότι ού μη γένοιτο ..
ποτέ δεν ξέρεις,μην έχει υποψίες και δι'εσέ...
μη χαίρεσαι,
εν αγνοία σου και ερήμην σου,
θα βρεθείς στο μάτι του κυκλώνα,στην επόμενη κρίση...
δεν θ'αργήσει,δεν θ'αργήσει
και.."..γιατί σ'άκουσα,και τώρα τί θα κάνω..??"
και 'δω μου κολλάει έτερον λαϊκόν άσμα
...με ρωτάς αν χαθεί τί θα κάνω..???
τι να σου πω, ειλικρινά δεν ξέρω,
η επιστήμη σηκώνει ψηλά τα χέρια,πιο ψηλά δεν γίνεται,
(ενίοτε,μεταξύ μας και τα πόδια..)
απλά αναρωτιέμαι....
"..πούντο...πούντο το δαχτυλίδι...
ψάξε..ψάξε..δεν θα το βρείς..."
το'ξερες εξ'αρχής
"...τώρα πες μου γιατί κλαις......."
