Στην άκρη της αβύσσου χτίστηκε μια γέφυρα...Δεν είναι μεγαλοπρεπής,δεν έχει τόξα με λαξευμένες πέτρες,
οι κουπαστές της δεν είναι φτιαγμένες απο περίτεχνα κιγκλιδώματα
ούτε και την φωτίζουν καλαίσθητα φανάρια.....
Είναι απλή.Το πάτωμά της είναι φτιαγμένο απο ξύλινα δοκάρια
ενωμένα μεταξύ τους με χοντρό καραβόσκοινο.
Την έφτιαξαν αυτοί που κατάφεραν να ξεφύγουν.
Κάποιος ένωσε την ελπίδα με την προσπάθεια,ένας άλλος έδεσε το κουράγιο,
μερικοί έβαλαν δύναμη και όλοι,μα όλοι πήραν μια βαθιά ανάσα
κι έκαναν το πρώτο βήμα.
Κάθε καδρόνι γράφει πάνω του την ιστορία αυτού που το τοποθέτησε,
κάθε κόμπος του σχοινιού έλυνε τα δεσμά της ψυχής τους,
πνιχτή ανάσα της προσπάθειας για ένα βήμα ακόμα....
Κι εκεί στο τελευταίο καδρόνι,μια σπιθαμί πρίν τη στέρεα γη
άφησαν ένα κερί να αιωρείται,
σημάδι για τους επόμενους που θέλουν να γυρίσουν....
γιατί τελικά
δεν χρειάζεσαι περισσότερο φως για να ξεφύγεις
χρειάζεται φώτιση για να αναδυθείς...
