......ζητείται ...τίτλος.....τέλους ...

...........................................Πόσες φορές σου ζήτησα να θυμηθείς τις μυρωδιές!?..
 Της βρεγμένης γης..
 της κανέλας και του γαρύφαλλου...
 το τσούξιμο στα ρουθούνια απ' τη μυρωδιά της βανίλιας...
τα ψημένα κάστανα και τις πορτοκαλόφλουδες στη σόμπα....

Αυτά είναι τ' αρώματα που ξέχασες. Αυτά είναι η εσάνς της ζωής.!!!!

........Πόσες φορές σου ζήτησα να σταματήσεις για λίγο να τρέχεις και να πάρεις μια βαθιά ανάσα..
Η ανάσα είναι η τέχνη της καρδιάς....
 Σ' ανεβάζει και σ' αναγκάζει να κοιτάξεις ψηλά....

 Πες μου πόσες ανάσες έστειλες στον ουρανό, πόσες φορές κοίταξες τ' αστέρια..??

 Δεν σου ζήτησα να τα μετρήσεις. Μονάχα να τα δεις!...

 Έτσι για να' χει απόθεμα από φως η ψυχή σου. ...

Τότε θα δεις, δεν θα φοβάσαι τα σκοτάδια που φέρνουν οι βαριές οι ώρες. ....

Μια ανάσα φως και θα σκορπίζει το κακό.....

Πόσες φορές σου ζήτησα να μην τινάξεις το χιόνι απ' το παλτό σου!
Άστο να μπει στο σπίτι σου. Είναι η άχνη των θεών...
 Όσο γλυκά λιώνει στο στόμα σου έτσι γλυκά και αθόρυβα θα λιώσει κι αυτό. ....
Έτσι είναι όλα τα μεγάλα,..... αθόρυβα......

Απ' τον βουβό τον πόνο, τον πιο μεγάλο, μέχρι τα δάκρυα της χαράς, της πιο μεγάλης, βουβά κι αυτά κι αθόρυβα... Πόσες φορές σου ζήτησα να τα νιώσεις!?...

.. Μα εσύ έψαχνες τις μεγάλες λέξεις, τις πομπώδεις χειρονομίες, τις ακριβές συσκευασίες.....
Στο' πα παλιά στο λέω και τώρα..
Nα δίνεις αξία στα πράγματα όχι γι' αυτό που κοστίζουν, αλλά, γι' αυτό που σημαίνουν....

Κι αν μετρήσεις σωστά αυτή τη φορά θα δεις πως όλα τα μεγάλα και τα δυνατά βγαίνουν από μικρές λέξεις....


Αγάπη-Πόνος-Δάκρυ-Γέλιο-Χαρά-Ήλιος-Φως-Θεός-Γη-Μάνα-Παιδί,Μπαμπάς,ακόμα και το Σύμπαν..  Είδες? Είναι λέξεις μικρές. Όλες μαζί είναι Ζωή......

 Είναι μικρή μα έχει πολλά να δώσει.......

... κάθε χρόνο,δίνει ένα δώρο....
έναν καινούργιο...ολοκαίνουργιο .....χρόνο...
ξανά και ξανά...κάθε χρόνο,την ίδια ώρα, την ίδια μέρα....
στον παραδίδει μ' εμπιστοσύνη.....για να τον χρησιμοποιήσεις όπως θέλεις...
για να διορθώσεις αυτά που δεν πρόλαβες...
για να πετύχεις αυτά που θέλεις...
να θυμηθείς αυτά που ξέχασες....
να βρεις ..χρόνο ...
 να μιλήσεις  , να τραγουδήσεις , να κλάψεις , να χορέψεις , να γελάσεις , ....
να νοιώσεις....!!
να μαλώσεις , να θυμώσεις , ν'αγκαλιάσεις , να χαϊδέψεις , να γκρινιάξεις ,....
να νοιώσεις....!!
να παλέψεις , να πονέσεις , να νικήσεις και να νικηθείς , ν'αναστενάξεις ,  να διδαχθείς ,....
να νοιώσεις...!!
ν`αφήσεις τα προσχήματα , να τηρήσεις υποσχέσεις , ....
να προδοθείς , ν`αγωνιστείς να μη προδώσεις , ....
να χάσεις φίλους , να βρείς καινούργιους , ...
ν`ακούσεις την μοναξιά σου , την μοναξιά των άλλων ,...
να νοιώσεις πως λυγίζεις , μα να πεισμώσεις να μη ραγίσεις , .....
και μια ανάσα πριν το τέλος....
 να σηκώσεις το κεφάλι και ν' αρχίσεις απ' την αρχή.....

.....Πόσες φορές το ζήτησα...????
 Μα δεν με πίστεψες ,  δεν μ' εμπιστεύτηκες...
 Όσες φορές στο ζήτησα, αν τις μετρήσεις όλες, είναι οι μέρες που'φυγαν,τα χρόνια που χάθηκαν,οι στιγμές που λησμονήθηκαν, ανάσες που πνίγηκαν....

Όσες φορές το ζήτησα..........
 άλλες τόσες θα το ζητήσω.... μα ακόμα πιο πολλές θα το ευχηθώ.....

Νά'χεις τις μυρωδιές της Άνοιξης στην κούπα του καφέ σου,
 τα μεσημέρια σου αύρα θαλασσινή,
 τ'απόγευμα, του Φθινοπώρου χρώματα να παίζουν στη ματιά σου και οι βραδιές σου ξάστερες και λυτρωτικές! !
Να ζεις το χρόνο σ'όλες τις ταχύτητές του.!
 Να ανασαίνεις σ'όλους τους ρυθμούς.
 Να βλέπεις όλα τα χρώματα της μέρας...
 Ν'ακούς όλες τις αποχρώσεις των ήχων....
 Να γεύεσαι όλα τα συναισθήματα....
 Ν'ακουμπάς σ'όλα τα χάδια της ζωής.... Γιατί.....
.......Ζωή μισή δεν θέλω πια να ζεις........

...Ναι! Τραγούδα το, όχι μισό, ολόκληρο. Τραγούδα το και φέτος και του χρόνου. ...

Ίσως εδώ να είναι η διαφορά.!............