..que serra ..serra..

Και 'κει που λές πως ξεμπέρδεψες,πως έβαλες σε τάξη,

σκέψεις,καταστάσεις κι αποφάσεις...

Εκεί που λές, ok ,εντάξει,προχώρα......

Έρχεται κάτι και σε σταματάει...μικρό ,μεγάλο,χαζό,

δεν έχει σημασία....μπορεί να είναι τόσο ανεπαίσθητο

ώστε να είναι δύσκολο ακόμα και να το αισθανθείς

είναι αδύνατον όμως να το αγνοήσεις.....

Και αρχίζουν ξανά τα ερωτηματικά....

Βασανίζουν μυαλό και αισθήσεις,νοιώθεις για άλλη μια φορά

πόσο δύσκολο είναι να βρίσκεσαι στην άλλη πλευρά του τοίχου...

Σ'αναγκάζει να κάνεις ένα βήμα πίσω.......

.......όχι,δεν είναι ένα βήμα πίσω....

είναι,περισσότερο,μια νέα θέση αναμονής....

ίσως γιατί χρειάζεται να δεις απο άλλη οπτική γωνία,

τις αντανακλάσεις των πεπραγμένων.......

Και μπορεί,βέβαια, αυτό το μπρός-πίσω,σταμάτα-ξεκίνα,

να κατάντησε γελοίο...και για γέλια...

όμως τι να κάνεις ..... όταν η μοίρα,σου κάνει πλάκα.???..

το μόνο που μπορείς είναι να

γελάσεις και συ μαζί της.....αλλιώς δεν την βγάζεις καθαρή...!!!

Άλλωστε

"...όλοι έχουμε γραμμένο που το λένε

πεπρωμένο

κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί....."

Και επειδή οι σοφοί το είπαν και το σφράγισαν

"...το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον.."

είτε τρέχεις,είτε σταματάς,

το τελευταίο σμπρώξιμο η μοίρα θα στο δώσει...

...ότι είναι να γίνει ....θα γίνει....

και.... ότι έγινε.....έγινε.....